Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi S. P. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. w sprawie samowoli budowlanej znak: [...] p o s t a n a w i a przyznać na rzecz adwokata A. S. wykonującego zawód w Kancelarii Adwokackiej ul. J., K., od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o podatek od towarów i usług w wysokości 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych, dwadzieścia groszy), stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Postanowieniem Referendarza sądowego WSA w Krakowie z dnia 25 września 2014 roku przyznane zostało skarżącemu S. P. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Zarządzeniem Dziekana ORA z dnia 6 października 2014 roku nr [...] na pełnomocnika skarżącego został wyznaczony adwokat A. S. wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej w K. przy ul. J..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w dniu 25 listopada 2014 roku wydał wyrok, którym zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. do wydania aktu lub dokonania czynności w terminie 1 miesiąca w sprawie samowoli budowlanej znak: [...], stwierdził, że bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Z. grzywnę w wysokości 500 zł. Na rozprawie w dniu 25 listopada 2014 roku, działający z upoważnienia adwokata A. S., aplikant adwokacki B. D. zgłosił do protokołu wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, które to koszty nie zostały opłacone w całości, ani w części.
Zgodnie z art. 250 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 1 lit "c" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 461) stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji "w innej sprawie" wynosi 240 zł. W myśl § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (23%).
Mając na uwadze fakt, iż adwokat A. S. brał udział w postępowaniu przed sądem I instancji i należycie wywiązywał się z powierzonych obowiązków należało przyznać mu wynagrodzenie w wysokości 240 zł, powiększone o podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 zł na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a.