Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Irla po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.K. na bezczynność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. -postanawia - skargę odrzucić
W skardze zarzucającej bezczynność Kierownikowi Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N., skarżąca oświadczyła, że w dniu 12.04.2003r. złożyła podanie o przyznanie zasiłku celowego, lecz podanie to do chwili obecnej nie zostało załatwione przez stronę przeciwną.
Powyższa skarga na bezczynność organu administracji publicznej nie jest dopuszczalna.
Stosownie do przepisu art. 52 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) w związku z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Środkiem zaskarżenia - w przypadku skargi na bezczynność organu administracji publicznej - jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 kpa, a wnoszone do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w obowiązującym terminie przez właściwy organ w tej sprawie.
W rozpatrywanym przypadku strona skarżąca przed wniesieniem skargi zażalenia takiego nie składała. Mimo bowiem stosownego pisemnego wezwania nie wykazała aby zażalenie takie wniosła.
Z tego względu skargę należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy z 30.08.2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.