Kraków, dnia 7 lutego 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na bezczynność Wojewody w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia 3 października 2019 r. A. F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Wojewody w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Zarządzeniem z dnia 15 listopada 2019 r. A. F. został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez jednoznaczne wskazanie jakiego postępowania dotyczy zarzucana bezczynność, na czym bezczynność ta polega, wskazanie daty i treści (kopii) własnego wniosku inicjującego postepowanie przed wymienionym organem, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi.
Odpis powyższego zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 22 listopada 2019 r. W piśmie z dnia 25 listopada 2019 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł o zwrot skargi celem jej uzupełnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 57 § 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej jako: P.p.s.a.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
Mając na uwadze przedstawione regulacje prawne, jak również niezrozumiale określony przedmiot skargi, skarżący został wezwany do usunięcia stwierdzonych braków formalnych skargi. Braki te nie zostały jednak przez niego usunięte. Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. skarga, której braków formalnych pomimo wezwania nie uzupełniono w wyznaczonym terminie, podlega odrzuceniu przez sąd.
Dlatego też, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.