Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu w sprawie ze skargi J.P. na bezczynność Wojewody p o s t a n a w i a odmówić przyznania adwokatowi J.Z. wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2008 roku sygn. akt I OZ 225/08 Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu zażalenia J.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia [...] listopada 2007 roku, uchylił punkty II i III zaskarżonego postanowienia i przyznał J.P. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w K. zarządzeniem Dziekana ORA z dnia [...] czerwca 2008 roku nr [...] na pełnomocnika J.P. został wyznaczony adwokat J.Z. wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej ul.[...], któremu skarżąca w dniu [...] lipca 2008 roku udzieliła odpowiedniego pełnomocnictwa.
W dniu [...] lipca 2008 roku na rozprawie, działający z upoważnienia adwokata J.Z. , aplikant adwokacki G.D. wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zmianami).
Stosownie do treści § 20 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części. Z brzmienia cytowanego unormowania wynika jednoznacznie, że złożenie takiego oświadczenia stanowi niezbędny wymóg warunkujący przyznanie kosztów, o które wnioskował pełnomocnik skarżącej.
Z protokołu rozprawy wynika, że zgłaszając wniosek o zasądzenie kosztów pełnomocnik nie złożył oświadczenia, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone.
Należy podnieść, że brak było podstaw do wezwania adwokata do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem dyspozycja tego przepisu odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy pismo obarczone jest brakami formalnymi. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia z dnia 14 października 1998 roku sygn. akt II CKN 687/98 nie złożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku. Oświadczenie, będąc nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów stanowi przesłankę do przyjęcia, że praca adwokata nie została wynagrodzona, a zatem zachodzi podstawa poniesienia kosztów z tego tytułu przez Skarb Państwa na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 z późniejszymi zmianami).
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).