Kraków, dnia 7 września 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Człowiekowska po rozpoznaniu w dniu 7 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na bezczynność Wojewody w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić skarżącemu A. F. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
Pismem z dnia 25 maja 2020 r. A. F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Dyrektora Generalnego [...] Urzędu Wojewódzkiego w K. w realizacji działań nakreślonych dyspozycją art. 35 i art. 36 w związku z art. 104 i art. 109 k.p.a. w związku z art. 7 i art. 32 Konstytucji w zakresie rozpatrzenia jego ponaglenia w przedmiocie realizacji wniosku z dnia 20 lipca 2018 r. o wyłączenie Starosty T. P. B. z prowadzenia postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wskazał, iż wniosek o wyłączenie Starosty T. P. B. na podstawie art. 24 § 1 k.p.a. z prowadzenia postępowania administracyjnego podlegał rozpatrzeniu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. i tam został przekazany przez Wojewodę. Ponaglenia skarżącego w zakresie realizacji tego wniosku wpływające do [...] Urzędu Wojewódzkiego w K. zostają za każdym razem przekazane według właściwości do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S.. Jednocześnie organ wskazał, że Dyrektor Generalny [...] Urzędu Wojewódzkiego nie jest właściwy do prowadzenia korespondencji w przedmiotowej sprawie, gdyż właściwy jest Wojewoda.
Zarządzeniem z dnia 22 czerwca 2020 r. skarżący A. F. został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi poprzez złożenie dowodu wniesienia ponaglenia tj. wskazanie, że przed wniesieniem skargi wyczerpano tryb określony w art. 37 § 1 k.p.a
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 28 sierpnia 2020 roku skarżący A. F. nie uzupełnił braków formalnych skargi i nie przedstawił dowodu wniesienia ponaglenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Skarga A. F. na bezczynność Wojewody podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na:
- bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a (pkt 8)
- bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw (pkt 9).
Zgodnie z art. 53 § 2b p.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
Zatem warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej jest uprzednie wystąpienie przez stronę skarżącą z ponagleniem do organu wyższego stopnia nad organem, który w ocenie strony skarżącej, pozostaje w bezczynności lub przewlekle prowadzi postępowanie.
W niniejszej skarżący A. F., pomimo wezwania do uzupełnienia braków, nie wykazał, że przed wniesieniem skargi spełnił formalny wymóg wniesienia ponaglenia w trybie art. 37 k.p.a. Sytuację taką traktować należy jako nieuzupełnienie braku formalnego skargi, co uzasadnia odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (zob. postanowienie NSA z 14 lutego 2020 r. sygn. akt I OZ 33/20, orzeczenia.nsa.gov.pl.).
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji postanowienia. W punkcie II Sąd nakazał zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.