Dnia 20 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w osobie: Sędziego NSA Tomasza Zbrojewskiego po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. G. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
II SAB/Łd 3/12
U Z A S A D N I E N I E
P.G. wniósł skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Skarga opatrzona została bezpiecznym podpisem elektronicznym oraz zawierała żądanie kierowania korespondencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
W wykonaniu zarządzeń Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 stycznia 2012 r. skarżący został wezwany do podpisania skargi lub nadesłania odpisu skargi własnoręcznie podpisanego lub poświadczonego za zgodność z oryginałem oraz do uiszczenia wpisu sądowego, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 57 § 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Stosownie natomiast do art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Podpis strony należy do wymogów koniecznych pisma procesowego wnoszonego do Sądu. Wymogu tego nie spełnia opatrzenie pisma bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu.
Jak bowiem wynika z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U.Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.) bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie ważności tego certyfikatu. Przepis ten odsyła do ustaw szczególnych, które dopuszczają możliwość posługiwania się podpisem elektronicznym w określonych sytuacjach. Wśród ustaw dopuszczających stosowanie podpisu elektronicznego można przykładowo wskazać kodeks cywilny, Ordynację podatkową czy Kodeks postępowania administracyjnego. Natomiast w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustawodawca nie przewidział możliwości podpisania pism wnoszonych do sądu administracyjnego z wykorzystaniem podpisu elektronicznego.
W konsekwencji nie można przyjąć, iż posługiwanie się podpisem elektronicznym przez stronę postępowania sądowego w kontaktach z sądem administracyjnym jest skuteczne, skoro ustawodawca nie zawarł w przepisach p.p.s.a. normy dopuszczającej taką możliwość. Należy zatem przyjąć, że dla skuteczności pisma wnoszonego przez stronę drogą elektroniczną konieczne jest późniejsze opatrzenie go własnoręcznym podpisem, bowiem tylko taki podpis spełnia wymagania wynikające z art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. Takie stanowisko zostało ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. postan. NSA z dnia 3 sierpnia 2010 r., I OZ 460/10, z dnia 23 czerwca 2010 r., I OZ 455/10, z dnia 18 czerwca 2010 r., I OZ 453/10, z dnia 19 maja 2010 r., I OZ 339/10).
Wobec tego, że skarżący nie wykonał obowiązku wynikającego z wezwań Sądu z dnia 23 stycznia 2012 r. i nie uzupełnił braku formalnego skargi, a także nie uiścił kwoty wymaganego wpisu sądowego, Sąd zobligowany był do odrzucenia skargi.
Na marginesie należy również wyjaśnić, iż brak jest podstaw prawnych do skutecznego kierowania pism sądowych do strony postępowania na adres poczty elektronicznej. Wobec powyższego pisma sądowego zawierające wezwania do wykonania zarządzeń z dnia 23 stycznia 2012 r. zostały wysłane na adres korespondencyjny wskazany przez skarżącego w złożonej skardze. Abstrahując od powyższego wypada jednak zwrócić uwagę, że skarżący, mimo żądania kierowania korespondencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, nie wskazał adresu poczty elektronicznej.
Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.
AG