Dnia 29 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 29 października 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. H., C. H. i M. H. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie nierozpatrzenia i wypłacenia odszkodowania za zajętą część nieruchomości pod drogę publiczną p o s t a n a w i a : 1) odrzucić skargę; 2) zwrócić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz skarżących - J. H., C. H. i M. H. solidarnie kwotę 100,00 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego, zaksięgowanego w dniu 8 września 2008 roku pod poz. [...]. LS
W dniu 25 czerwca 2008 roku skarżący - J. H., C. H. i M. H. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Starosty B. w przedmiocie nierozpatrzenia i wypłacenia odszkodowania za zajętą część nieruchomości pod drogę publiczną
Zarządzeniem z dnia 12 sierpnia 2008 roku Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wezwał skarżących do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie siedmiu dni, pod rygorem jej odrzucenia przez uiszczenie (solidarnie) należnego wpisu sądowego kwocie 100,00 zł oraz wykazanie, iż przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego wystąpili do organu administracji publicznej wyższego stopnia z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie przez Starostę B., w trybie art. 37 § 1 k.p.a.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu, w piśmie procesowym z dnia 11 września 2008 roku skarżący wskazali, iż nie posiadają dowodu wniesienia zażalenia na bezczynność Starosty B. Uiścili natomiast wymagany wpis sądowy w kwocie 100,00 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, albowiem jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Na wstępie podnieść należy, iż merytoryczne rozpoznanie skargi zawsze poprzedza kontrola dopuszczalności środka zaskarżenia. Wśród okoliczności czyniących skargę niedopuszczalną, ustawa z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wymienia niewyczerpanie (przez wnoszącego skargę) środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Uzależnienie dopuszczalności skargi od wcześniejszego wykorzystania przysługujących stronie środków zaskarżenia związane jest z zakresem działania sądów administracyjnych, które sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie (art. 3 § 1 i 2 powołanej ustawy).
W tym kontekście należy zatem wskazać, że zgodnie z treścią art. 52 § 1 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 powołanej ustawy).
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem kontroli Sądu jest skarga na bezczynność Starosty B. w przedmiocie nierozpatrzenia i wypłacenia odszkodowania za zajętą część nieruchomości pod drogę publiczną.
Stosownie natomiast do treści art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1 - 4 ustawy, w myśl których skarga na bezczynność jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzję, postanowienia oraz akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia lub uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.