Dnia 30 września 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Referendarz sądowy: Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 30 września 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku S. B. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi S. B. na bezczynność Starosty [...] [...] w przedmiocie zaniechania egzekucji wydanych decyzji p o s t a n a w i a: 1/ przyznać skarżącemu - S. B. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę uiszczonego wpisu sądowego od skargi i ustanowienie adwokata; 2/ odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
S.B. złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata, w sprawie ze skargi na bezczynność Starosty [...] [...] w przedmiocie zaniechania egzekucji wydanych decyzji.
We wniosku tym skarżący wskazał, że jest osobą samotną, inwalidą II grupy. Na jego utrzymaniu pozostaje bezrobotny brat M.B., pozbawiony prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Brat korzysta z pomocy MOPS w T. w wysokości 211,06 zł. Jednocześnie skarżący oświadczył, że jego majątek stanowi mieszkanie o pow. 60 m2 oraz gospodarstwo rolne o pow. 1,71 ha. Gospodarstwo nie przynosi zysku, lecz straty, m.in. z tytułu suszy.
Skarżący oświadczył ponadto, że uzyskuje dochód z tytułu renty w wysokości 1.200 zł. Obciążenie jego budżetu stanowią wydatki związane z zakupem leków
(200 zł), opłatami (rachunki za wodę, energię elektryczną, gaz, telefon) w łącznej kwocie 275 zł. Dodał, że spłaca kredyt mieszkaniowy, którego miesięczna rata wynosi 397,83 zł.
We wniosku skarżący zawarł także oświadczenie, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym i rzecznikiem patentowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a.".
Z treści przepisów art. 243 § 1, art. 244, art. 245, art. 246 § 1 oraz art. 252 tej ustawy wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wyjaśnić przy tym należy, iż prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie m.in. adwokata lub radcy prawnego. W zakresie częściowym obejmuje zaś zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie m.in. adwokata lub radcy prawnego (§ 2 i § 3 art. 245 powołanej ustawy).
Z kolei koszty sądowe obejmują opłaty sądowe, w tym wpis i opłatę kancelaryjną, oraz zwrot wydatków (art. 211 i art. 212 § 1 p.p.s.a.)
Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie na urzędowym formularzu stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Od Sądu zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie.
Ze złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż skarżący jest osobą samotną, inwalidą II grupy. Na jego utrzymaniu pozostaje bezrobotny brat M.B., pozbawiony prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Brat korzysta z pomocy finansowej udzielanej przez MOPS w T. w wysokości 211,06 zł. Skarżący zaś uzyskuje dochód z tytułu renty w wysokości 1.200 zł.
Majątek skarżącego stanowi mieszkanie o pow. 60 m2 oraz gospodarstwo rolne o pow. 1,71 ha. Gospodarstwo nie przynosi zysku. Obciążenie budżetu skarżącego stanowią wydatki związane z zakupem leków, opłatami za podstawowe świadczenia oraz spłatą kredytu, które zamykają się w łącznej kwocie 872,83 zł.
Jednocześnie skarżący nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym i rzecznikiem patentowym.
Biorąc po uwagę powyższe okoliczności, Sąd uznał, iż wniosek skarżącego zasługuje na częściowe uwzględnienie i przyznał mu prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę uiszczonego wpisu sądowego od skargi (100 zł) i ustanowienie adwokata.
Jednocześnie z uwagi na fakt, iż skarżący uiścił wpis sądowy od skargi należało odmówić przyznania prawa pomocy w tym zakresie. Uiszczając ów wpis skarżący dowiódł bowiem, iż był w stanie go wówczas ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 245 § 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
(MSi)