Sprawa ze skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie wydania zaświadczenia potwierdzającego przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego
Sentencja

Dnia 20 kwietnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. i M. K. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie wydania zaświadczenia potwierdzającego przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę. A. P.

Uzasadnienie

A. K. i M. K. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie wydania zaświadczenia potwierdzającego przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego zlokalizowanego w Ł. przy ul. A 51.

Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II skarżących wezwano do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie dowodu wniesienia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie oraz do uiszczenia wpisu sądowego - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącym w dniu 29 marca 2016 roku, jednakże w wyznaczonym terminie strony nie wykonały wezwania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepisy obowiązującego prawa stanowią, iż skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. (art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.- dalej p.p.s.a.). W szczególności oznacza to, że przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu jest uprzednie złożenie zażalenia lub wezwania do usunięcia naruszenia prawa w trybie przewidzianym w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r., poz. 23).

Dodatkowym warunkiem dopuszczalności skargi jest uiszczenie przez stronę stosownego wpisu, bowiem sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie uiszczono należnej opłaty (art. 220 § 1 p.p.s.a.).

Ponieważ skarga wniesiona w niniejszej sprawie nie czyniła zadość powyższym wymaganiom skarżących wezwano do usunięcia braków formalnych i fiskalnych, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

Pomimo upływu zakreślonego zarządzeniem 7-dniowego terminu, liczonego od doręczenia wezwania w dniu 29 marca 2016 roku, strona nie usunęła braków skargi. Uznać należy zatem, że skarga A. i M. K. nie została skutecznie wniesiona i z tej przyczyny na mocy art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. podlega odrzuceniu, o czym Sąd orzekł z uwzględnieniem art. 58 § 3 p.p.s.a.

Taka sama konsekwencja płynie - stosownie do art. 220 § 3 p.p.s.a - z zaniechania uiszczenia w zakreślonym terminie wpisu od skargi.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz § 3 w związku z art. 220 § 3 p.p.s.a. Sąd postanowił jak w sentencji.

A. P.

Strona 1/1