Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2006r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Filia do spraw Obsługi Świadczeń Rodzinnych w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatku p o s t a n a w i a : umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi.
W dniu 8 lutego 2006r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga A. B. na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Filia do spraw Obsługi Świadczeń Rodzinnych. W skardze strona oświadczyła, iż wnosi o zobowiązanie organu I instancji do wypłaty zaległego świadczenia wraz z odsetkami karnymi oraz o zasądzenie od tegoż organu odszkodowania w wysokości 500 zł. Wyjaśniła, iż na mocy wyroku Sądu wydanego w sprawie sygnatura akt II SA/Łd 335/05 organ I instancji został zobowiązany do zmiany decyzji z dnia [...], którą to decyzją organ I instancji przyznał stronie wnioskowane dodatki do świadczeń. Po uprawomocnieniu się przedmiotowego wyroku skarżąca w dniu 9 listopada 2005r. złożyła zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie.
Wraz ze skargą wpłynęły akta administracyjne sprawy i odpowiedź na skargę, w której organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż skargę na bezczynność należy uznać za bezzasadną gdyż strona była na każdym etapie postępowania informowana o stanowisku Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, a także o konieczności doprecyzowania swojego roszczenia, co uczyniła dopiero w dniu [...]. W tym też dniu została wydana decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], którą odmówiono stronie przyznania dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka w wysokości 250 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z regulacją art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawie, w której organ powinien wydać decyzję administracyjną, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie decyzji administracyjnej. Działanie Sądu przy skardze na bezczynność polega, więc na zobligowaniu organu do wydania aktu lub dokonania czynności.
Z kolei zgodnie z regulacją art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Określenie "stało się" użyte w tym przepisie oznacza, że chodzi o przyczyny, które w chwili wniesienia skargi nie istniały, ale wystąpiły dopiero w toku rozpoznawania sprawy. Taka sytuacja miała miejsce w sprawie niniejszej, gdyż po wniesieniu skargi zaistniały okoliczności, uzasadniające uznanie, że rozpoznanie skargi stało się bezprzedmiotowe.
Jak wynika z akt sprawy strona skarżąca wnosiła o merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy przez organ I instancji i organ wywiązał się z tego obowiązku wydając w dniu [...] decyzję, którą odmówiono stronie przyznania dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka.
W tej sytuacji, w ocenie Sądu, wydanie orzeczenia obligującego organ do rozstrzygnięcia sprawy stało się zbędne, bowiem organ nie pozostaje już w bezczynności, a tym samym postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe.
Wobec tego Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, umorzył postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym.