Sprawa ze skargi M. i T. M. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę [...] postępowania w sprawie dotyczącej wydania decyzji o ustaleniu odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. i T. M. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę [...] postępowania w sprawie dotyczącej wydania decyzji o ustaleniu odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości p o s t a n a w i a : odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

W dniu 12 kwietnia 2012r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga M. i T. M. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę [...] postępowania w sprawie dotyczącej wydania decyzji o ustaleniu odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości.

W wykonaniu zarządzeń Przewodniczącego Wydziału II z dnia 13 kwietnia 2012r. skarżący zostali wezwani do uzupełnienia braków skargi, w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia, poprzez nadesłanie dowodu, iż przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego, wystąpili do organu wyższego stopnia z zażaleniem na przewlekłe prowadzenie postępowania w trybie art. 37 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego.

Jak wynika ze zwrotnych potwierdzeń odbioru powyższe wezwanie skarżąca odebrała w dniu 19 kwietnia 2012r., skarżący zaś w dniu 27 kwietnia 2012r. Niemniej jednak pomimo pouczenia o skutkach nieuzupełnienia braków skargi skarżący pozostawili wezwania bez odpowiedzi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej p.p.s.a, przesłanką dopuszczalności skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego jest wyczerpanie środków zaskarżenia. Wskazany przepis stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl 52 § 2 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na przewlekłość postępowania organu administracji publicznej, o wyczerpaniu środków zaskarżenia można mówić w sytuacji, gdy strona skarżąca przed wniesieniem skargi skorzysta ze środka przewidzianego w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej k.p.a. Niewątpliwie bowiem skorzystanie z tego środka zaskarżenia przed wniesieniem skargi jest warunkiem jej dopuszczalności.

Przepis art. 37 k.p.a., w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2011r., nr 6, poz. 18), a obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011r. stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Z przywołanej regulacji wywieść zatem należy, iż skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji winna zostać poprzedzona wyczerpaniem trybu określonego w art. 37 § 1 k.p.a. Wobec braku w aktach sprawy dokumentów potwierdzających złożenie takiego zażalenia zachodziła w rozpatrywanej sprawie konieczność wyjaśnienia, czy możliwe było nadanie skardze dalszego biegu, gdyż ewentualne niewyczerpanie środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym powoduje niedopuszczalność skargi w myśl art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienia NSA z dnia 26 listopada 2008r., sygn. akt I OSK 1401/08 i postanowienie NSA z dnia 18 stycznia 2011r., sygn. akt I OSK 2120/10 - opubl. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

W niniejszej sprawie, pomimo pouczenia o skutkach pozostawienia wezwania Sądu bez odpowiedzi, skarżący nie nadesłali dowodu wyczerpania opisanego trybu poprzez złożenia zażalenia do organu wyższego stopnia.

Wobec powyższego uznać należy, iż wniesiona w niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na mocy art. 58 §1 pkt 3 i 6 oraz §3 p.p.s.a. w związku z art. 52 §1 i 2 p.p.s.a.

ar

Strona 1/1