Dnia 27 września 2010 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II - Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 27 września 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku R.S. o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi R.S. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie uznania skarżącego za stronę postępowania w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieodpłatnego nabycia z mocy prawa przez Gminę C. własności nieruchomości Skarbu Państwa postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Ł. AG
II SAB/Łd 6/10
U z a s a d n i e n i e
R.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie uznania skarżącego za stronę postępowania w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieodpłatnego nabycia z mocy prawa przez Gminę C. własności nieruchomości Skarbu Państwa.
Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2010 r. skarżącemu przyznane zostało prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 30 lipca 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynął wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący jest osobą bezrobotną, trudni się zbieractwem, z tytułu którego uzyskuje dochody w wysokości ok. 300 złotych. Skarżący posiada mieszkanie o powierzchni 61,40 m kw. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że nie stać go na opłacenie wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Strona nie zadeklarowała posiadania żadnego innego wartościowego majątku, oszczędności ani papierów wartościowych. Wnioskodawca oświadczył również, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym i rzecznikiem patentowym.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do przepisów art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 p.p.s.a. osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Przede wszystkim należy zauważyć, iż stosownie do powyższych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jej udzielenie. W interesie skarżącego leży zatem przedstawienie wszelkich okoliczności, które wskazywałyby na fakt pozostawania w trudnej sytuacji materialnej. Ocena sytuacji materialnej nie sprowadza się tylko do stwierdzenia, że skarżąca uzyskuje lub nie uzyskuje dochodów, ale również polega na zbadaniu, czy posiada ona majątek oraz czy posiada obiektywnie rozumianą zdolność do zdobycia potrzebnych środków finansowych.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, iż z uwagi na fakt, że postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2010 r. skarżącemu zostało już przyznane prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, na obecnym etapie postępowania rozważenia wymagają przesłanki przyznania stronie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Mając jednakże na względzie okoliczności przedstawione w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, należy stwierdzić, iż wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie. Na uwadze należało mieć przede wszystkim fakt, iż skarżący jest osobą trwale bezrobotną i deklaruje osiąganie dochodów z prac o charakterze dorywczym, których deklarowana wysokość nie pozwala na pokrycie kosztów ustanowienia pełnomocnika z wyboru do reprezentowania interesów strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG