Dnia 14 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2012 roku na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Fundacji A w W. na bezczynność Dyrektora B Oddział w W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: 1. stwierdzić swoją niewłaściwość miejscową i przekazać sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2. przekazać na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 100 (sto) złotych wpłaconą tytułem wpisu od skargi na rachunek bankowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w dniu 28 listopada 2011 roku i zaksięgowaną pod pozycją 4341.
Pismem z dnia [...] Fundacja A w W. złożyła skargę na bezczynność Dyrektora B w sprawie udzielenia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem strony skarżącej z dnia 22 września 2011 r.. Fundacja działając poprzez swojego pełnomocnika wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 14 dni oraz o zasądzenie od strony przeciwnej kosztów procesu według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik B Spółki z o.o. w Ł. wniósł o odrzucenie skargi i zasądzenie na rzecz Spółki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Na rozprawie w dniu 17 stycznia 2012 r., z uwagi na wątpliwości, co do oznaczenia organu, na którego bezczynność wniesiono skargę, Sąd postanowił odroczyć rozprawę i zobowiązać pełnomocnika strony skarżącej do sprecyzowania w terminie 7 dni organu, do którego skierowany został wniosek o udzielenie informacji publicznej oraz na którego bezczynność złożono skargę do Sądu.
Pismem z dnia 25 stycznia 2012 r. pełnomocnik strony skarżącej wyjaśnił, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej został skierowany do Dyrektora B Oddział w W. jako organu. Pełnomocnik podniósł też zarzut niewłaściwości miejscowej sądu administracyjnego w Łodzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Właściwość miejscową i rzeczową wojewódzkich sądów administracyjnych reguluje art. 13 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) który stanowi, że wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. Do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Natomiast stosownie do treści przepisu art. 59 § 1 p.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.
Jak wynika z analizy zgromadzonych w sprawie dokumentów, a w szczególności pisma pełnomocnika strony skarżącej z dnia 25 stycznia 2012 r., wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarga dotyczy udzielenia informacji publicznej przez Dyrektora B Oddziału w W., a nie B Spółki z o.o. w Ł., która to Spółka udzieliła odpowiedzi na skargę w niniejszej sprawie.
W tym miejscu należy wskazać, że na gruncie polskiego sądownictwa administracyjnego obowiązuje ogólna zasada skargowości, wedle której do wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego wymagane jest wystąpienie ze stosownym żądaniem przez legitymowany podmiot. (por. wyrok NSA z dnia 8.03.2005 r., sygn. akt OSK 1229/04 publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Postępowanie sądowoadministracyjne może być zatem wszczęte przez wniesienie skargi przez legitymowany podmiot. Jest to pierwsza czynność skarżącego, która stanowi wyraz jego woli w poszukiwaniu na drodze postępowania sądowoadministracyjnego ochrony swoich praw. Istotą legitymacji skargowej jest natomiast uprawnienie do żądania przeprowadzenia kontroli określonego aktu lub czynności administracji publicznej przez sąd administracyjny w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z prawem (por. wyrok NSA z dnia 11.03.2008 r., sygn. akt II GSK 433/07; publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Podkreślenia wymaga fakt, że to strona, jako dysponent skargi, decyduje czyj akt, czynność, bezczynność czy przewlekłe działanie będzie stanowić przedmiot zaskarżenia. Skoro zatem w niniejszej sprawie strona skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wyraźnie stwierdziła, że przedmiotem skargi jest bezczynność Dyrektora B Oddział w W., a adresatem skargi jest Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, tutejszy Sąd mimo przekazania skargi przez B Spółkę z o.o. w Ł., nie może jej rozpoznać merytorycznie i zmuszony jest przekazać skargę jej adresatowi, zgodnie z wolą strony skarżącej.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uznał się za niewłaściwy i przekazał sprawę sądowi właściwemu do jej rozpoznania, na podstawie art. 59 § 1 p.p.s.a..
n.k.