Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. A. na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] w przedmiocie nakazania rozbiórki części obiektu budowlanego postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić E. A. uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 (sto) złotych.
W dniu 12 stycznia 2016 r. E. A. złożył skargę do Sądu na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] w przedmiocie nakazania rozbiórki części obiektu budowlanego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, z uwagi na niewyczerpanie przez skarżącego przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a. środka zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu.
W myśl bowiem przepisu art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalność skargi z innych przyczyn obejmuje w szczególności sytuację, gdy skarga została wniesiona z naruszeniem przepisu art. 52 § 1 P.p.s.a., to jest gdy skarżący złożył skargę, pomimo niewyczerpania środków zaskarżenia, jakie służyły mu w administracyjnym toku instancji.
Przepis art. 37 § 1 K.p.a. stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga dotyczy przewlekłości postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] w sprawie znak: [...], to jest nierozpoznania wniosku skarżącego dotyczącego nakazania rozbiórki zabudowanej części klatki schodowej prowadzącej do lokalu nr 4 w budynku mieszkalnym przy ul. [...] w [...].
W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy nie budzi wątpliwości, że skarżący nie wyczerpał przewidzianego w przepisach trybu zaskarżenia opieszałości organu w załatwieniu sprawy, albowiem - jak wyjaśnił na wezwanie Sądu w piśmie z dnia 25 lutego 2016 r. - nie składał do [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie przez PINB [...], stosownie do art. 37 § 1 K.p.a.
W tej sytuacji Sąd obowiązany był skargę odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Zwrot uiszczonego przez skarżącego wpisu od skargi uzasadniał art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.