Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z. W. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie nierozpoznania wniosku z dnia 6 czerwca 2005 r. (data wpływu 29 czerwca 2005 r.) o przyznanie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać Z. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, o wyznaczenie którego zwrócić się do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L.
Strona skarżąca wezwana do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF w zakreślonym terminie (data na prezentacie) wniosła wypełniony i podpisany formularz o symbolu PPF żądając przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ustalenie występowania tej przesłanki wymaga porównania obciążeń związanych z niniejszym postępowaniem do realnych możliwości płatniczych strony.
Stawka minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego ustanowionego w sprawie niniejszej dla reprezentowania strony skarżącej wynosi 240 złotych netto (§14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U. z 2002 r. Nr 163. poz. 1349 ze zm.) - 292,80 złotych brutto (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Z oświadczenia strony skarżącej wynika, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, nie posiada żadnych oszczędności, nieruchomości ani przedmiotów wartościowych i utrzymuje się ze świadczenia z ZUS w kwocie [...] złotych brutto.
Poniesienie przez stronę skarżącą wynagrodzenia radcy prawnego skutkować będzie tym, że na pokrycie kosztów utrzymania koniecznego pozostanie jej kwota [...] złotych brutto. Kwota ta niewątpliwie nie jest w stanie pokryć wydatków związanych z kosztami utrzymania koniecznego. Tak więc poniesienie przez stronę skarżącą minimalnej kwoty brutto wynagrodzenia radcy prawnego spowoduje uszczerbek w kosztach utrzymania koniecznego.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.