Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. J. na bezczynność Rady Miasta w przedmiocie braku odpowiedzi Rady Miasta na wniosek dotyczący odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W dniu 14 kwietnia 2010 r. A. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Rady Miasta w przedmiocie odpowiedzi na wniosek dotyczący odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, iż zaskarżona czynność nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego, który nie jest uprawniony do orzekania w przedmiocie bezczynności organu pozostającej w związku z rozpoznaniem skargi wniesionej w trybie uregulowanym w Dziale VIII k.p.a.
Organ wskazał, iż skarżący w dniu 2 marca 2010 r. wniósł do Rady Miasta skargę na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej , polegającą na opieszałości w rozpoznaniu złożonego przez skarżącego w dniu 2 grudnia 2009 r. pisma zawierającego żądanie odstąpienia od prowadzenia postępowania w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z lat 2006 - 2007. Ponieważ z treści pisma skarżącego jednoznacznie wynikało, że skarga złożona została w toku prowadzonego postępowania administracyjnego - przekazano ją - zgadnie z właściwością - Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (art. 234 pkt 1 k.p.a.), zobowiązując ten organ do poinformowania o sposobie załatwienia skargi.
O tym, iż Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej uznał skargę za bezzasadną, A. J. poinformowany został pismem z dnia 19 marca 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Skarga na bezczynność organu przysługuje zatem tylko w sprawach, w których są wydawane decyzje i postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a.) oraz w tych sprawach, w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności określone w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a p.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie skarga A.J. została wniesiona do organu w trybie określonym w art. 227 i następnych k.p.a., zamieszczonych w dziale VIII - "Skargi i wnioski". Nie wymagała zatem wydania decyzji, postanowienia, bądź podjęcia przez organ administracji innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a.
W związku z tym wskazać należy, że orzekanie w sprawie bezczynności w przedmiocie skargi na brak odpowiedzi organu na wniosek dotyczący odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń nie należy do właściwości wojewódzkiego sadu administracyjnego, gdyż nie mieści się w zakresie spraw określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a. (tak m. in. postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 1999 r., II SAB 7/99, niepublikowane).
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
W związku z powyższym, skarga A. J. na bezczynność Rady Miasta , jako wniesiona w sprawie nie należącej do właściwości sądu administracyjnego, podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (tak również wyrok NSA z dnia 6 lipca 2004 r., OSK 547/04, ONSAiWSA 2004, nr 3, poz. 51).