Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na przewlekłość postępowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę postanawia odrzucić skargę.
W dniu 8 stycznia 2015 r. (data nadania) A. M. złożył skargę do Sądu na przewlekłość postępowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w sprawie dotyczącej odszkodowania za grunt przejęty pod drogę. Do skargi dołączył skierowane do Kolegium zażalenie z dnia 30 listopada 2014 r. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy [...] w tej sprawie.
W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, z uwagi na niewyczerpanie przez skarżącego przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a. środka zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu.
W myśl art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej "P.p.s.a.") sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 3 § 1 P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zakres tej kontroli sprecyzowany został w art. 3 § 2 p.p.s.a. poprzez enumeratywne wskazanie aktów, czynności i przypadków bezczynności i przewlekłości organu objętych kognicją sądu administracyjnego.
Zgodnie z tym ostatnim przepisem, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga A. M. dotyczy przewlekłości postępowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] polegającej na niezałatwieniu w terminie zażalenia skarżącego na niezałatwienie przez Wójta Gminy [...] sprawy wszczętej jego wnioskiem z dnia 3 listopada 2014 r. w sprawie dotyczącej odszkodowania za grunt przejęty pod drogę.
Przepis art. 37 § 1 K.p.a. stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Stanowisko organu administracji, wyrażone w trybie art. 37 § 1 K.p.a., przyjmuje formę postanowienia, na które nie służy zażalenie (art. 141 § 1 K.p.a.). Postanowienie to ma charakter wpadkowy (incydentalny), nie kończy postępowania w sprawie i nie zawiera rozstrzygnięcia co do istoty sprawy. Nie jest to zatem postanowienie podlegające kontroli sądu administracyjnego, objęte dyspozycją art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. Nie stanowi ono również innego aktu lub czynności organu dotyczącej przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 8 lutego 1995 r. sygn. akt I SAB 86/94, ONSA 1996/1/39 r., z dnia 13 marca 2001 r. sygn. akt I SAB 246/00 LEX 78952, wyroki NSA z 12 kwietnia 2001 r. sygn. akt IV SA 1866/00 ONSA 2002/4/144 oraz z dnia 24 maja 2001 r., sygn. akt IV SA 572/99 ONSA 2002/3/116).
Z powyższego wynika, stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a., że stronie nie przysługuje uprawnienie do złożenia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji w zakresie dotyczącym rozpoznania środków prawnych określonych w art. 37 § 1 K.p.a.
Sąd uznał zatem skargę złożoną w niniejszej sprawie za niedopuszczalną, co skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Należy podkreślić, że nawet gdyby uznać, że rozpoznawana skarga była dopuszczalna, to - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a. - podlegałaby ona odrzuceniu z powodu niewyczerpania przez skarżącego przewidzianego w przepisach środka zaskarżenia.
W niniejszej sprawie skarżący nie wezwał Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] do usunięcia naruszenia prawa, albowiem złożone przez niego zażalenie z dnia 30 listopada 2014 r. na niezałatwienie sprawy w terminie dotyczyło przewlekłości postępowania Wójta Gminy [...], a nie Kolegium.
Ubocznie jedynie należy zauważyć, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że Kolegium w dniu 7 stycznia 2015 r. wydało rozstrzygnięcie w przedmiocie zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie przez Wójta Gminy [...], uznając je za uzasadnione (k. 16 akt administracyjnych).
Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.