Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. W. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie nierozpoznania wniosku z dnia [...] 2007 r. o przyznanie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać M. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
M. W. w skardze z dnia 8 stycznia 2007 r. wniósł o przyznanie prawa pomocy. Wobec tego, że zgodnie z art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru, działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 5 p.p.s.a. i art. 257 p.p.s.a. wezwano stronę skarżącą do nadesłania w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania wypełnionego urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wraz z wezwaniem stronie skarżącej przesłano druk urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF. W zakreślonym terminie (data na prezentacie) strona skarżąca nadesłała wypełniony urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy wnosząc o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przesłanka przyznania prawa pomocy osobie fizycznej sformułowane w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. oparta jest na zwrotach szacunkowych, których samodzielne stosowanie wywołuje konieczność oszacowania wystąpienia określonego w zwrocie szacunkowym stanu faktycznego. Dlatego oceniając zasadność wniosku należy wziąć pod uwagę z jednej strony wysokość obciążeń finansowych związanych z danym postępowaniem, a z drugiej realne możliwości finansowe strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy.
Minimalne wynagrodzenie adwokata ustanowionego w sprawie niniejszej dla reprezentowania strony skarżącej wynosi 240 złotych netto (§18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - Dz.U. z 2002 r. Nr 163. poz. 1348 ze zm.) - 292,80 złotych brutto (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Z oświadczenia strony skarżącej wynika, że samodzielnie prowadzi ona gospodarstwo domowe, utrzymuje się ze świadczenia z pomocy społecznej w kwocie [...] złotych, jej własnością jest mieszkanie o powierzchni [...] m2 stanowiące [...] udziału w spadku i [...] arów nieruchomości gruntowej stanowiące [...] udziału w spadku.
W ocenie referendarza sądowego strona skarżąca wykazała, że bez uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania nie jest w stanie ponieść minimalnego wynagrodzenia adwokata. Miesięczny dochód strony skarżącej wynosi [...] złotych zaś minimalne wynagrodzenie adwokata ustanowionego dla reprezentowania strony skarżącej w niniejszej sprawie wynosi 292,80 złotych brutto. Porównanie obu kwot jednoznacznie wskazuje, że strona skarżąca nie ma realnych możliwości uiszczenia minimalnego wynagrodzenia adwokata. Okoliczność ta świadczy również o tym, że poniesienie przez stronę skarżącą kosztu minimalnego wynagrodzenia adwokata spowoduje uszczerbek w koniecznych dla niej kosztach utrzymania, niezależnie od rzeczywistej wysokości tych kosztów. Z tego powodu referendarz sądowy ustanowił dla strony skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w L.
Wobec powyższego referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.