Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie niezałatwienie wniosku dotyczącego specjalistycznych usług opiekuńczych
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z.W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z.W. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie niezałatwienie wniosku z dnia [...] sierpnia 2007 r. dotyczącego specjalistycznych usług opiekuńczych p o s t a n a w i a przyznać Z.W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.

Uzasadnienie strona 1/2

Z.W. w skardze z dnia 23 września 2007 r. wniósł o przyznanie prawa pomocy. Wobec tego, że wniosek nie został złożony na urzędowym formularzu działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wezwano skarżącego do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w terminie tygodnia od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wraz z wezwaniem skarżącemu przesłano urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF. W zakreślonym terminie (data na prezentacie) skarżący złożył wypełniony i podpisany urzędowy formularz winsoku o przyznanie prawa pomocy wnosząc o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.

Referendarz sądowy stwierdził, że:

Wniosek o przyznanie prawa pomocy zasługuje na uwzględnienie. Skarżący wykazał, bowiem że poniesienie przez niego pełnych kosztów niniejszego postępowania w postaci kosztów minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego zagraża mu uszczerbkiem w koniecznych dla niego kosztach utrzymania.

Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przesłanki przyznania prawa pomocy osobie fizycznej sformułowane w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. oparte są na zwrotach szacunkowych, których samodzielne stosowanie wywołuje konieczność oszacowania wystąpienia określonego w zwrocie szacunkowym stanu faktycznego. Dlatego oceniając zasadność wniosku należy wziąć pod uwagę z jednej strony wysokość obciążeń finansowych związanych z danym postępowaniem, a z drugiej możliwości finansowe strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy. Przy czym muszą być to możliwości realne, istniejące w chwili składania wniosku. Ciężar dowodu okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie wnoszącej o jego przyznanie. Przytoczone we wniosku strony okoliczności, jak również przedstawione przez nią dokumenty powinny, zatem wskazywać na okoliczności uzasadniające przyznanie prawa pomocy.

Stawka minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego ustanowionego dla reprezentowania skarżącego w sprawie niniejszej wynosi 240 złotych netto (§ 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) - 292,80 złotych brutto (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w związku z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Strona 1/2