Sprawa ze skargi M. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Powiatowego Policji w sprawie dotyczącej wydania zaświadczenia
Sentencja

Dnia 27 kwietnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 roku sprawy ze skargi M. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Powiatowego Policji w sprawie dotyczącej wydania zaświadczenia postanawia - odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 stycznia 2017 r. M. P. wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia.

W uzasadnieniu skargi skarżący odzwierciedlił dotychczasowy przebieg postępowania, wskazując, że organ nie wykonywał właściwie czynności, nie określił tego co zamierza wykonać i dlaczego przedłuża postępowanie.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Przesłanką oddalenie skargi w ocenie organu powinno być to, że badać można było jedynie okres po uchyleniu ostatniego postanowienia odmawiającego wydania zaświadczenia, czyli po kwietniu 2016 r. Żądanie dotyczyło 11 lat służby i należało oczekiwać na odpowiedzi dotyczące przebiegu służby od innych organów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Przed przystąpieniem do merytorycznej oceny zasadności skargi Sąd zobowiązany jest do ustalenia jej dopuszczalności. W myśl bowiem art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej p.p.s.a.), skarga podlega odrzuceniu, jeśli jej wniesienie jest niedopuszczalne.

Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie służy żaden przewidziany w ustawie środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 52 § 2 p.p.s.a.).

Warunek ten dotyczy także bezczynności organu czy przewlekłego prowadzenia sprawy. Jak wynika bowiem z treści art. 37 § 1 k.p.a., na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. służy stronie zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Wobec treści przywołanych przepisów, warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność lub przewlekłość organu administracji publicznej jest uprzednie wystąpienie przez stronę skarżącą z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia nad organem, który w ocenie strony skarżącej pozostaje w bezczynności.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela dominujący w orzecznictwie pogląd, że również w przypadku zwłoki organu w wydaniu zaświadczenia konieczne jest skorzystanie z trybu określonego w art. 37 § 1 k.p.a. i złożenie zażalenia do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie (np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie II OSK 120/10, z dnia 8 października 1999 r. w sprawie IV SAB 43/99, wyrok WSA w Opolu z dnia 7 listopada 2005 r. w sprawie II SAB/Op 13/05 - wszystkie wyroki dostępne w CBOSA ).

Skarżący takiego zażalenia nie złożył, co zostało potwierdzone przez jego pełnomocnika na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 r.

W rozpoznawanej sprawie w ocenie Sądu orzekającego nie jest wystarczające wezwanie do usunięcia naruszenia, którego skarżący również nie skierował do Komendanta Powiatowego Policji, bowiem za skutecznie wniesione wezwanie w sprawie obecnie rozpoznawanej nie można uznać wezwania z dnia 4 listopada 2014 r. Sprawa zainicjowana wskazanym wezwaniem została zakończona wydaniem wyroku przez Sąd, w czasie późniejszym wydawane były również postanowienia dotyczące możliwości wydania zaświadczenia i to przez organy obu instancji.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 - Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało skargę odrzucić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji