Wojewódzki Sad Administracyjny w Olsztynie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 maja 2006 r. sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Komendanta "[...]" Szpitala Wojskowego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 13 stycznia 2006 r. w sprawie wypłaty odsetek od należności pieniężnych postanawia odrzucić skargę.
W złożonej skardze J. S. zarzucił Komendantowi "[...]" Szpitala Wojskowego "[...]" bezczynność w przedmiocie wypłacenia odsetek od wypłaconej w dniu 14 listopada 2005 r. sumy 34.136,46 zł z tytułu zadłużenia szpitala za lata 2000- 2003. Na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 149 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł o zobowiązanie Komendanta do natychmiastowego wypłacenia żądanych odsetek w kwocie 29.207,85 zł oraz o uznanie ich za zadłużenie zasadnicze i naliczenie odsetek od powyższej sumy do dnia ich wypłacenia.
W odpowiedzi na skargę Komendant "[...]" Szpitala Wojskowego "[...]" wniósł o jej odrzucenie. W uzasadnieniu organ stwierdził, że żądanie zapłaty dotyczy wprawdzie kwoty pieniężnej wynikającej z decyzji administracyjnej, jednakże jest ona należna od organu administracji, który wydał tę decyzję i został w niej wskazany jako płatnik (dłużnik). Fakt, że podmiot zobowiązany do wykonania decyzji jest jednocześnie organem administracji nie przesądza o właściwości sądu administracyjnego. Istotą żądania skarżącego jest roszczenie o charakterze cywilnym, którego źródłem jest akt administracyjny. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lipca 2000 r., sygn. akt SK 12/99 (OTK 2000/5/143) stwierdził, że właściwym w sprawie zasądzenia odsetek od kwoty wynikającej z decyzji jest sąd powszechny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. l § l ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, póz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.
Zgodnie natomiast z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 tego przepisu, tj. gdy organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Skargę na bezczynność organu administracji publicznej można więc skutecznie wnieść tylko w przypadku, gdy organ ten w ustalonym w przepisach prawa terminie nie wydał decyzji administracyjnej lub postanowienia bądź innego aktu albo nie podjął innej czynności z zakresu administracji publicznej. Powyższe odnosi się wyłącznie do aktów i czynności wydawanych w indywidualnych sprawach, skierowanych do konkretnie oznaczonego podmiotu. W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na bezczynność Komendanta "[...]" Szpitala Wojskowego "[...]" w sprawie wypłacenia odsetek od wypłaconej w dniu 14 listopada 2005 r. kwoty 34.136,46 zł z tytułu zadłużenia Szpitala za lata 2000- 2003. Jednakże dochodzenie ewentualnych roszczeń związanych ze świadczeniami pieniężnymi mającymi swe źródło w decyzji administracyjnej ma charakter cywilny. Przedmiotem skargi nie jest zatem czynność z zakresu administracji publicznej, tym samym nie podlega ona kontroli sądowoadministracyjnej. Za dopuszczalnością dochodzenia przed sądem powszechnym odsetek w razie nieterminowego spełnienia świadczenia pieniężnego, którego źródłem był stosunek służbowy, Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się m. in. w uchwale z 25 stycznia 1995 r., sygn. akt W. 14/94 (OTK z 1995 r., cz. I, poz. 19).
Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § l pkt l Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.