Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na działanie Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odrzucić skargę
J. M. wniosła do tut. Sądu skargę na działanie Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, podnosząc iż bezpodstawnie odmawia on wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego. Podała, iż decyzją z dnia 30 maja 2005r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 6 kwietnia 2005r. i umorzyło postępowanie organu pierwszej instancji w tej sprawie. Jednakże w obrocie prawnym pozostaje decyzja z dnia 9 marca 2005r. przyznająca jej świadczenie pielęgnacyjne. W związku z tym w ocenie skarżącej w dalszym ciągu przysługuje jej przyznane świadczenie, a stanowisko organu wynika z niewłaściwej interpretacji przepisów prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Przede wszystkim należy wskazać, iż skarga strony na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 maja 2005r. będzie przedmiotem rozpoznania przez Sąd w odrębnym postępowaniu.
W niniejszej sprawie należy zaś podnieść, iż stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola ta obejmuje jednak tylko orzekanie w sprawie skarg na akty administracyjne lub czynności z zakresu administracji publicznej, enumeratywnie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270).
Przedmiotem skargi w tej sprawie jest niewłaściwe w ocenie skarżącej działanie organu polegające na niewypłacaniu świadczenia pielęgnacyjnego. Wskazać jednak należy, iż zgodnie z art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy lub ich pracowników oraz naruszenie praworządności może być przedmiotem skargi w trybie określonym w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Właściwość organów w tych sprawach określa art. 229 Kpa. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228 poz. 2255 ze zm.) zadania z zakresu świadczeń rodzinnych jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej. Zatem stosownie do art. 229 pkt 2 Kpa organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego w sprawach należących do zdań zleconych z zakresu administracji rządowej jest wojewoda. Natomiast w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przeważa pogląd, iż sprawy z tego zakresu nie podlegają kognicji sądu administracyjnego (tak między innymi w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2001 r. Sygn. akt I SA 2668/00, LEX nr 54426 oraz w postanowieniu z dnia 21 września 2001r. sygn. akt I SA 2347/01, LEX nr 55766 oraz w wyroku z dnia 20 lipca 2004r. (Sygn. akt OSK 650/04, niepublik.).
W związku z powyższym skarga wniesiona w niniejszej sprawie jest niedopuszczalna.
Natomiast skarżącej należy wyjaśnić, iż w przypadku niewykonywania decyzji administracyjnej przez organ przysługuje jej skarga do sądu w tym przedmiocie po uprzednim pisemnym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa.
Wobec powyższego na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę należało odrzucić.