Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w dniu 5 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy sprostowania z urzędu oczywistej omyłki w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt II SAB/Ol 84/15 postanawia sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt II SAB/Ol 84/15, w ten sposób, że w miejsce słów "uchylić pkt 1 w/w postanowienia" wpisać "uchylić pkt 2 w/w postanowienia". WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Postanowieniem z dnia 26 lipca 2016 r., wydanym w niniejszej sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił pkt 2 postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SAB/Ol 84/15, oddalającego wniosek skarżącego o zasądzenie kosztów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w postanowieniu niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Sprostowanie orzeczenia sądowego jest konstrukcją procesową, która ma na celu naprawienie jego wadliwości przez nadanie mu takiego brzmienia, jakie sąd zamierzał, zaś przedmiotem sprostowania mogą być niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie może obejmować właściwe oznaczenie strony (por. postanowienie SN z dnia 13 stycznia 1964 r., sygn. akt II CR 194/63 - OSNC 1965, nr 2, poz. 27 i wyrok SN z dnia 18 czerwca 1998 r., sygn. akt II CKN 817/97 - OSNC 1999, nr 1, poz. 16).
W postanowieniu z dnia 26 lipca 2016 r. Sąd, na skutek oczywistej omyłki pisarskiej, błędnie wpisał, że uchyla pkt 1 postanowienia z dnia 19 kwietnia 2016 r., zamiast pkt 2 tegoż postanowienia, czego uzasadnienie rzeczonego postanowienia jest dowodem, w związku z czym okoliczność ta wymagała sprostowania.
Z tego też względu na podstawie art. 156 § 1 i 2 p.p.s.a. sąd postanowił sprostować omyłkę z urzędu w sposób wskazany w postanowieniu.