Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w N. w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 7 marca 2006 r. wniesionym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, a nazwanym: "skarga na bezczynność w postępowaniu administracyjnym", T. R. wniósł o stwierdzenie, że nie doszło do doręczenia, a tym samym do wydania decyzji w sprawie z jego wniosku o przyznanie zasiłku okresowego. Do skargi T. R. załączył kserokopię postanowienia Burmistrza [...] z dnia 8 grudnia 2005 r., nr [...], wydanego na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., a dotyczącego przekazania Dyrektorowi Ośrodka Pomocy Społecznej w N., według właściwości, podania T. R. w sprawie przedłużenia - od dnia 1 stycznia 2006 r. - wypłaty zasiłku okresowego.
W odpowiedzi na skargę z dnia 10 kwietnia 2006 r. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w N. wniósł o oddalenie skargi, podnosząc, iż zarzuty skarżącego są bezpodstawne. Uzasadniając swoje stanowisko organ podał, iż przedmiotowe podanie T. R. wpłynęło do Burmistrza [...] w dniu 6 grudnia 2006 r., a w dniu 15 grudnia 2006 r. została wydana decyzja w sprawie, nr [...]. Decyzja ta została wysłana na adres T. R. za pośrednictwem poczty. Przesyłka zawierająca decyzję, pomimo dwukrotnego awiza w dniach 19 i 26 stycznia 2006 r. nie została odebrana w terminie i została odesłana do nadawcy. Wobec tego, w świetle art. 44 K.p.a. przesyłka została skutecznie doręczona. Organ wskazał także na fakt, że T. R. nie złożył zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, do organu administracji publicznej wyższego stopnia, do czego jest zobowiązany na podstawie art. 37 § 1 K.p.a.
Pismem z dnia 14 kwietnia 2006 r. Sąd wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi, poprzez wykazanie, że złożył on, przed wniesieniem skargi do Sądu, zażalenie na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w N. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. w przedmiocie decyzji dotyczącej zasiłku okresowego, a to w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
W terminie zakreślonym przez Sąd, skarżący w piśmie z dnia 20 kwietnia 2006 r. oświadczył, że przed wniesieniem skargi nie składał zażalenia na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w N. do organu wyższego stopnia. Wyjaśnił, iż niniejszą skargę wniósł w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 179, poz. 1843).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza sprawdzenie wymagań formalnych skargi, w tym dopuszczalności jej wniesienia. Do warunków dopuszczalności skargi należy wyczerpanie środków zaskarżenia. Dotyczy to także skarg na bezczynność organów, które przewiduje art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej ustawą.
Zgodnie bowiem z art. 52 ustawy, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 1 - 2 art. 52).