Opisane wezwanie zostało doręczone skarżącemu osobiście w dniu 6 grudnia 2017 r., o czym świadczy podpis i stosowna adnotacja na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki (por. k- 31 akt sądowych).
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący nadesłał drogą mailową pismo z dnia 13 grudnia 2017 r., w którym zwrócił się do Sądu z pytaniem jak należy interpretować instytucję ponaglenia, o której jest mowa w art. 37 K.p.a. Zapytał, jakie kroki ma podjąć, skoro skarga na bezczynność i brak stosownego działania Prezydenta Miasta Opola i jednostek organizacyjnych jemu podległych obejmuje okres od 2010 r. do chwili obecnej, tj. na przestrzeni 8 lat, podczas gdy poszczególne akty prawne uległy nowelizacjom. Skarżący przytoczył treść art. 35, 36 i 37 K.p.a. i wyraził pogląd, że na ich tle w lepszej sytuacji znajduje się organ, który nie ma nad sobą organu nadrzędnego, a "wówczas nie ma postanowienia ani ustalania winnych - zamiast tego po prostu "niezwłocznie załatwia sprawę". W ocenie skarżącego, zmieniony w 2017 r. K.p.a. w części odnoszącej się do ponaglenia, narusza dotychczasowe przepisy prawa strony skarżącej do rozpoznania sprawy przez WSA. Skarżący poinformował, że każde kolejne jego pismo w sprawie poza kolejnymi wnioskami wymagającymi decyzji, w wyniku jej braku lub błędu, były zarówno żądaniem załatwienia sprawy, jak i wezwaniem do natychmiastowego jej załatwienia, a kierowane były do Prezydenta Miasta Opola - przez jednostki organizacyjne jemu podległe, jak i do Rady Miasta w sytuacji bezpośrednio Prezydenta dotyczącej. Reasumując swoją stanowisko skarżący stwierdził, że: "[...] przedmioty skarg nie przystają do obecnie obowiązującej (znowelizowanej) litery prawa i w związku z tym nie sposób zastosować się skarżącemu do wezwań w sposób w nich określony. Ponadto, to organ skarżony dostarczał dotychczas Sądowi akta sprawy, a skarżący nie był literą prawa obligowany do zachowania kopii własnych wystąpień, jak i oryginałów pism organu". Jednocześnie do akt sprawy skarżący przesłał obszerną dokumentację (dwa tomy akt sądowych), zawierającą kopie pism skarżącego, a także pism, decyzji, rozstrzygnięć i korespondencji różnego rodzaju organów prowadzonej ze skarżącym. W przesłanym pliku kopii dokumentów znajdują się także zdjęcia klatek schodowych, samochodu, kopie wyroków sądowych, planów mieszkań, itp.
W odpowiedzi na skargę w części odnoszącej się do przedmiotu zarzutu bezczynności Prezydenta Miasta Opola w zakresie realizacji obowiązków należących do właściwości Wydziału Zdrowia i Rozwoju Społecznego Urzędu Miasta w Opolu, organ opisał szczegółowo przebieg postępowania związanego z żądaniem skarżącego o dofinansowanie ze środków PFRON zakupu laptopa, łóżka rehabilitacyjnego i podjazdu przyschodowego uchylnego na ścianę. Stwierdził też, iż przyznanie lub odmowa przyznania dofinansowania ze środków PFRON nie wymaga wydania decyzji na podstawie K.p.a. Odnośnie do zakupu laptopa organ wyjaśnił, że zawarł umowę ze skarżącym na jej dofinansowanie ze środków PFRON w dniu 5 lipca 2017 r., termin jej realizacji został na prośbę skarżącego przesunięty, a następnie wobec nieprzedstawienia przez skarżącego faktury na zakup laptopa, umowa została rozwiązana, o czym skarżącego poinformowano pismem z dnia 21 listopada 2017 r. W odniesieniu do wniosku o zakup łóżka rehabilitacyjnego, organ podał, że skarżącego informowano w 2016 r., iż wniosek ten oczekuje na załatwienie. W kwestii montażu podjazdu, wskazał, że skarżący nie przewidywał zaangażowania 5% wkładu własnego w inwestycji, jak i nie przedstawił zgody administratora budynku, wobec tego otrzymał informację z dnia 13 października 2016 r. o przekazaniu środków innym niepełnosprawnym. W dniu 1 lutego 2017 r. skarżący złożył ponownie wniosek o zamontowanie podjazdu.