Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Asesor sądowy Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. K. na bezczynność Sądu Okręgowego w O. w przedmiocie skargi na organ administracyjny postanawia: 1. znieść postępowanie wszczęte na skutek skargi F. K., której braku formalnego w postaci zatwierdzenia przez opiekuna prawnego skarżącego, czynności wniesienia skargi, nie uzupełniono w 7 - dniowym terminie, wyznaczonym przez Sąd w postanowieniu z dnia 4 września 2006 r. 2. odrzucić skargę.
F. K. w piśmie z dnia 8 kwietnia 2006 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w O., polegającą na niezałatwieniu skargi F. K. na zachowanie Prezesa Sądu Rejonowego w O.
Zważyć należy, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu posiadał wiedzę, iż skarżący F. K. jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną prawomocnym od dnia 12 sierpnia 1999 r., postanowieniem Sądu Rejonowego w C., w związku z czym nie ma on zdolności do czynności prawnych i w związku z tym w jego imieniu występuje opiekun prawny powołany przez sąd, którym jest M. K. Informacje te zostały zawarte w piśmie z dnia 31 maja 2006 r. Prezesa Sądu Rejonowego w O., w sprawie toczącej się przed tut. Sądem, o sygn. akt II SAB/Op 12/06 oraz odpowiedzi na skargę z dnia 27 czerwca 2006 r. udzieloną przez Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. (sygn. akt II SAB/Op 19/06). Z nadesłanych dokumentów wynika także, że M. K. jest opiekunem prawnym F. K. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w O. III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia [...], sygn. akt [...].
Wobec powyższych okoliczności, tut. Sąd postanowieniem z dnia 4 września 2006 r., tymczasowo dopuścił czynność wniesienia skargi przez całkowicie ubezwłasnowolnionego F. K. oraz zobowiązał M. K., opiekuna F. K., do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez zatwierdzenie czynności wniesienia skargi, a to w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, pod rygorem zniesienia postępowania.
Odpis powyższego postanowienia doręczono osobiście opiekunowi prawnemu skarżącego - M. K. w dniu 7 września 2006 r., o czym świadczy stosowna adnotacja na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki. Do dnia wydania niniejszego postanowienia, M. K. nie zastosowała się do wezwania Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że Sąd winien zbadać z urzędu w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzą przesłanki do jej odrzucenia, wymienione enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1570 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "p.p.s.a.". Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), wniesienie po terminie (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Odnosząc się do jednej z wyżej wskazanych przesłanek dopuszczalności skargi, jaką jest zdolność sądowa lub procesowa skarżącego zauważyć należy, iż w myśl art. 26 § 1 i art. 27 p.p.s.a. zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach sądowoadministracyjnych (zdolność procesową) mają osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych. Osoba fizyczna niemająca natomiast zdolności do czynności w postępowaniu, może je podejmować tylko przez swojego przedstawiciela ustawowego. W myśl art. 31 § 2 i § 3, Sąd może dopuścić tymczasowo do czynności stronę niemającą zdolności sądowej lub procesowej albo osobę niemającą należytego ustawowego umocowania, z zastrzeżeniem, że przed upływem wyznaczonego terminu braki będą uzupełnione, a czynności zatwierdzone przez powołaną do tego osobę. Jeżeli braki powyższe nie zostały uzupełnione w wyznaczonym terminie, sąd zniesie postępowanie w zakresie, w jakim jest ono dotknięte brakami, i w miarę potrzeby wyda odpowiednie postanowienie.
Z sytuacją taką mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Wobec faktu, że F. K. nie posiada zdolności sądowej, Sąd postanowieniem z dnia 4 września 2006 r. tymczasowo dopuścił czynność wniesienia skargi przez całkowicie ubezwłasnowolnionego F. K. oraz zobowiązał M. K., opiekuna F. K., do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez zatwierdzenie czynności wniesienia skargi, a to w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, pod rygorem zniesienia postępowania. Skoro w terminie zakreślonym przez Sąd, opiekun prawny skarżącego nie zatwierdził czynności wniesienia skargi, postępowanie wszczęte na skutek jej wniesienia należało znieść.
Wobec powyższego - skoro skarżący F. K. jako osoba, która wniosła skargę do sądu, nie posiada zdolności procesowej, a zdolność ta nie została uzupełniona w myśl przepisów art. 31 p.p.s.a., przewidujących możliwość uzupełnienia braków zdolności poprzez wejście do postępowania przedstawiciela ustawowego (M. K.), to - skargę F. K. należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić ją na zasadzie art. 58 § 1 pkt 5 p.p.s.a., co też Sąd orzekł w sentencji postanowienia.