Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. K. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w Opolu w przedmiocie świadczeń rentowych postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący F. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność "Dyrektora Sądu Okręgowego w Opolu". W ocenie skarżącego, bezczynność ta polegać miała na niezałatwieniu złożonej przez niego skargi w sprawie wniesionego pozwu o przywrócenie świadczeń rentowych.
W odpowiedzi na skargę Sąd Okręgowy w Opolu - Prezes Sądu Okręgowego w Opolu wniósł o odrzucenie skargi z uwagi na brak zdolności procesowej skarżącego. Nadto wskazał, że wbrew stanowisku skarżącego, Prezes Sądu Okręgowego w Opolu podniósł czynności w związku z pismem F. K. z dnia 21 grudnia 2010 r. Mianowicie, o wniesieniu przez skarżącego pisma powiadomiony został jego opiekun prawny S. B.
W aktach sądowoadministracyjnych znajduje się pismo Prezesa Sądu Rejonowego w Oleśnie z dnia 12 maja 2011 r. informujące, że opiekunem ubezwłasnowolnionego całkowicie F. K., zgodnie z postanowieniem z dnia 28 grudnia 2007 r., został wyznaczony S. B., który przyrzeczenie złożył w dniu 3 czerwca 2008 r.
W wykonaniu zarządzenia sędziego z dnia 6 czerwca 2011 r. zwrócono się do Sądu Rejonowego w Oleśnie o potwierdzenie powyższej informacji.
Pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. , Prezes Sądu Rejonowego w Oleśnie poinformował, iż opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego F. K. nadal jest S. B., natomiast K. W. była ustanowiona kuratorem dla zastępowania F. K. w sprawach karnych. Do pisma dołączono odpis postanowienia Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia [...], sygn. akt [...].
W wykonaniu zarządzenia z dnia 27 czerwca 2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zobowiązał S. B., opiekuna prawnego F. K., do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez zatwierdzenie czynności wniesienia skargi, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie to zostało doręczone osobiście S. B. w dniu 1 lipca 2010 r., co zostało poświadczone podpisem na formularzu zwrotnego potwierdzenia odbioru przez dorosłego domownika. W zakreślonym terminie opiekun F. K. nie zatwierdził jednak wniesionej przez niego skargi sądowoadministracyjnej. Termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upływał z dniem 12 lipca 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., jeżeli skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego jego przedstawiciel ustawowy, sąd odrzuci skargę. Jednakże sąd odrzuci taką skargę dopiero wówczas, gdy brak ten nie zostanie uzupełniony (art. 58 § 2 P.p.s.a.). F. K., jako osoba całkowicie ubezwłasnowolniona, nie posiada stosownie do art. 26 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 13 Kodeksu cywilnego, zdolności do czynności w postępowaniu w sprawach sądowoadministracyjnych, tak zwanej zdolności procesowej. Oznacza to, że nie może on skutecznie samodzielnie dokonać żadnej czynności procesowej przed sądem administracyjnym, w tym nie może dokonać czynności procesowej, jaką jest wniesienie skargi. W związku z tym Sąd wezwał opiekuna prawnego skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez potwierdzenie jej wniesienia, pod rygorem odrzucenia wniesionej skargi. Opiekun prawny skarżącego S. B. nie odpowiedział na wezwanie Sądu i nie uzupełnił braku formalnego skargi F. K., pomimo upływu w dniu 12 lipca 2011 r., terminu do dokonania tej czynności. Tym samym, nie nastąpiło uzupełnienie skargi poprzez jej zatwierdzenie, przez powołaną do tego osobę, czyli opiekuna prawnego. Jako że skarżący nie ma zdolności procesowej skargę wniesiona przez niego osobiście należało zatem na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 P.p.s.a. odrzucić,