Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 23 maja 2011 r. B. W. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, polegającą na nie wydaniu rozstrzygnięcia odwoławczego, w wyniku wniesionego przez nią odwołania z dnia 12 kwietnia 2011 r., od decyzji Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie z dnia [...], nr [...]. W uzasadnieniu skargi, wskazując na regulacje art. 35 § 3 oraz art. 36 K.p.a. podniosła, że sprawa, w której wniosła odwołanie, nie jest szczególnie skomplikowana i dlatego jej rozpoznanie w terminie przekraczającym 4 miesiące, tj. do dnia 31 sierpnia 2011 r. o czym poinformowana została przez organ w piśmie z dnia 18 maja 2011 r., stanowi naruszenie praworządności i słusznego interesu obywatela.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu, z dnia 24 maja 2011 r., skarga przesłana została do organu celem nadania jej biegu na podstawie art. 54 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Dnia 20 czerwca 2011 r., skarga przekazana została przez organ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu i wpisana do repertorium sądowego pod sygn. akt II SAB/Op 26/11.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o odrzucenie skargi jako wniesionej bez wyczerpania środka zaskarżenia określonego w art. 37 § 1 K.p.a., w postaci wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej P.p.s.a, przesłanką dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia. Wskazany przepis stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl 52 § 2 P.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku skargi na bezczynność w wydaniu decyzji lub postanowienia w postępowaniu administracyjnym, o wyczerpaniu środków zaskarżenia można mówić w sytuacji, gdy skarżący przed wniesieniem skargi skorzysta ze środka przewidzianego w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwanej K.p.a. Przepis ten, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2011 r. Nr 6, poz. 18), a obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r. i znajdującym zastosowanie w niniejszej sprawie stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W niniejszej sprawie skarga wniesiona została na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, w wydaniu decyzji w postępowaniu odwoławczym. W stosunku do tego organu brak jest w postępowaniu administracyjnym organu administracji publicznej wyższego stopnia. Stosownie do art. 37 K.p.a. skarżąca przed wniesieniem skargi do sądu zobowiązana była zatem wezwać organ do usunięcia naruszenia prawa. Wystosowanie do organu takiego wezwania stanowiło w niniejszej sprawie przesłankę dopuszczalności skargi, o której mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a. Jak wynika z treści skargi, a także z akt administracyjnych skarżąca przed wniesieniem skargi do sądu nie wyczerpała jednak trybu, o którym mowa w art. 37 K.p.a., poprzez wezwanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu do usunięcia naruszenia prawa. W szczególności wezwania takiego brak w aktach administracyjnych, jak również sama skarżąca nie wskazuje na fakt jego wystosowania.
W tym stanie rzeczy uznając, że przesłanka warunkująca wniesienie skargi na bezczynność organu w wydaniu decyzji, w postaci wyczerpania środków zaskarżenia, nie została w niniejszej sprawie spełniona, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.