Sprawa ze skargi na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie niepełnosprawności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. A. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie niepełnosprawności postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

D. A. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie orzeczenia o niepełnosprawności w związku z wnioskiem złożonym w dniu 20 lipca 2001 r. W skardze D. A. podniósł, że Prezydent Miasta [...] powinien w wykonaniu wyroków sądów powszechnych, wydać orzeczenie stwierdzające jego niepełnosprawność.

W odpowiedzi na skargę z dnia 13 stycznia 2006 r. Prezydent Miasta [...] wniósł o jej oddalenie, jako bezpodstawnej. Wyjaśnił, że wniosek skarżącego z dnia 20 lipca 2001 r., skierowany do Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o niepełnosprawności, był w świetle przepisów obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności oraz wydawania opinii (Dz. U. Nr 7, poz. 60), niekompletny. Ponieważ skarżący, pomimo skierowanego do niego wezwania nie uzupełnił braków formalnych wniosku, Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności, na podstawie art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, pozostawił sprawę bez rozpoznania, o czym zawiadomił skarżącego pismem z dnia 15 października 2001 r., nr [...]. Po otrzymaniu pisma skarżący kierował wiele skarg, w tym do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w O., Prezydenta Miasta [...], Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w O. i Wojewody [...], którzy informowali go o prawidłowości postępowania Powiatowego Zespołu w sprawie jego wniosku. W związku z powyższym Prezydent Miasta [...] podniósł, iż nie można mu postawić zarzutu bezczynności w sprawie wydania orzeczenia o niepełnosprawności D. A.

D. A. składając skargę nie wykazał, czy przed jej wniesieniem złożył zażalenie na bezczynność Prezydenta Miasta [...], do organu wyższego stopnia, to jest Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., fakt ten nie wynikał również z nadesłanych przez organ akt administracyjnych. Wobec tego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, Wydział II, wezwał skarżącego do wykazania, że przed wniesieniem skargi do tut. Sądu, złożył zażalenie na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie wydania orzeczenia o niepełnosprawności, to jest udokumentowania faktu złożenia zażalenia na bezczynność - na podstawie art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., jako organu wyższego stopnia. Sąd pouczył D. A., że powyższego należy dokonać w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to D. A. odebrał w dniu 19 czerwca 2006 r. i do dnia dzisiejszego nie złożył na nie odpowiedzi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej Prawem o postępowaniu, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi Prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Paragraf drugi cytowanego artykułu, przez wyczerpanie środków zaskarżenia nakazuje rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Obowiązek wyczerpania przed wniesieniem skargi do Sądu środków odwoławczych wynika z założenia, że Sąd nie wyręcza organów administracji wyższego stopnia i nie narusza podstawowej zasady dwuinstancyjności postępowania.

W rozpatrywanej sprawie skarga dotyczy bezczynności Prezydenta Miasta [...] polegającej na niewydaniu orzeczenia o niepełnosprawności. Na bezczynność tego organu służy - zgodnie z treścią art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego - zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. W związku z tym, że ani z akt sądowych, ani z akt administracyjnych nie wynikał fakt złożenia przez skarżącego zażalenia na bezczynność, koniecznym stało się wezwanie skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi w tym względzie. Mimo pouczenia w wezwaniu o skutkach nieuzupełnienia braków formalnych skargi, D. A. nie odpowiedział na doręczone w dniu 19 czerwca 2006 r. wezwanie Sądu i nie wyjaśnił, czy skorzystał z przysługującego mu środka odwoławczego oraz nie nadesłał kopii zażalenia na bezczynność.

Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu, Sąd odrzuci skargę, której braków formalnych nie uzupełniono w wyznaczonym terminie. Skoro skarżący jak wywiedziono wyżej, nie uzupełnił braków formalnych skargi, należało ją odrzucić, działając na podstawie wskazanego przepisu.

Strona 1/1