Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 14 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. na bezczynność Starosty Opolskiego w przedmiocie wydania wtórnika prawa jazdy postanawia: odrzucić skargę.
J. G., pismem z dnia 25 maja 2011 r., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Starosty Opolskiego w przedmiocie wydania wtórnika prawa jazdy, polegającą na niewykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Op 427/10.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 15 lipca 2011 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez wykazanie, że przed wniesieniem skargi złożył zażalenie na bezczynność Starosty Opolskiego do organu wyższego stopnia, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący pismem z dnia 27 lipca 2011 r. wskazał, że przed wniesieniem skargi do tut. Sądu nie składał on żadnego zażalenia na bezczynność Starosty Opolskiego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej P.p.s.a, przesłanką dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia. Wskazany przepis stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl 52 § 2 P.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W niniejszej sprawie skarga wniesiona została na bezczynność Starosty Opolskiego w zakresie niewykonania wyroku WSA w Opolu z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Op 427/10, w przedmiocie wydania wtórnika prawa jazdy.
Zgodnie z art. 154 §1 P.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
W związku z tym, że ani z akt sądowych, ani z akt administracyjnych nie wynikał fakt złożenia przez skarżącego wezwania na piśmie do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy albo zażalenia na bezczynność, koniecznym stało się wezwanie skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi w tym względzie. Przesłana przez J. G., w tym przedmiocie odpowiedź z dnia 27 lipca 2011 r., nie pozostawiła Sądowi żadnych wątpliwości, iż przed złożeniem skargi do tut. Sądu skarżący nie wezwał na piśmie Starosty Opolskiego do załatwienia sprawy, ani też nie składał zażalenia do organu wyższej instancji na bezczynność tego organu.
Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że nawet gdyby skarżący skarżył bezczynność organu w wydaniu wtórnika prawa jazdy to także w przypadku skargi na bezczynność w wydaniu decyzji lub postanowienia w postępowaniu administracyjnym, o wyczerpaniu środków zaskarżenia można mówić w sytuacji, gdy skarżący przed wniesieniem skargi skorzysta ze środka przewidzianego w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwanej K.p.a. Przepis ten, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2011 r. Nr 6, poz. 18), a obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r. stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W tym stanie rzeczy uznając, że przesłanka warunkująca wniesienie skargi na bezczynność organu w wydaniu decyzji, w postaci wyczerpania środków zaskarżenia, nie została w niniejszej sprawie spełniona, a zatem skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.