Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Nysy w przedmiocie przydziału lokalu mieszkalnego
Uzasadnienie strona 2/2

W skardze z 16 sierpnia 2011 r. skarżący zarzucił bezczynność Burmistrza Nysy w zakresie wydania decyzji w sprawie wniosku o przydział odpowiedniego do wieku i stanu zdrowia lokalu mieszkalnego, zapewniającego stronie możliwość opieki przez córkę. Do skargi załączono płytę CD z reportażem mającym wykazywać zobowiązanie publiczne Burmistrza Nysy do przydziału odpowiedniego lokalu mieszkalnego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie.

Skarżący na wezwanie Sądu oświadczył, że przed wniesieniem skargi na bezczynność organu nie wnosił zażalenia, ani wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a tego artykułu, a zatem gdy:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) (1) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.

Niezależnie od tego trzeba wskazać na przepis art. 52 § 1 P.p.s.a. zgodnie z którym skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przy tym zgodnie z art. 52 § 2 P.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie, lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Dalej trzeba zważyć, że zgodnie z art. 35 § 1 K.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Zgodnie z art. 35 § 3 K.p.a. załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Ponadto w myśl art. 37 § 1 K.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.

W zależności od przedmiotu skargi zastosowanie ma procedura złożenia zażalenia lub wezwania do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi, z wyjątkiem sytuacji o czym niżej.

Na wstępie zważań Sąd celowo wymienił przypadki, w których strona może wnieść skargę na bezczynność organu, albowiem przepis ten odczytany łącznie z zakresem orzekania sądu administracyjnego wynikającym z art. 134 § 1 P.p.s.a., wyznacza granice badania sprawy. Jest to konieczne bo treść pism strony, w tym w szczególności skarga, nie jest jednoznaczna. Należy jednak bacząc na intencje skarżącego dojść do wniosku, że przedmiotem skargi jest "bezczynność organu w zakresie wydania decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego", co więcej "konkretnego lokalu na ulicy [...]" wskazanego w piśmie z 4 kwietnia 2011 r.

Przy tak określonym przedmiocie skargi procedura poprzedzenia jej wyczerpaniem środków zaskarżenia o jakich mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a. nie ma znaczenia. W szczególności wniesiona skarga jest niedopuszczalna, albowiem nie wskazuje aktu lub czynności, którego brak wydania czyni możliwość przyjęcia, że organ pozostaje w bezczynności. W każdym razie aktem takim nie może być decyzja w sprawie przydziału mieszkania, gdyż przepisy ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów (...) (Dz.U.2005, Nr 31 poz. 266 ze zm.) nie przewidują wydania decyzji administracyjnej o przydziale mieszkania. Takiej formy załatwienia sprawy administracyjnej nie przewiduje też prawo miejscowe Gminy Nysa, w szczególności uchwała Nr XXVI/453/04 Rady Miejskiej w Nysie z 24 czerwca 2004 r. (Dz.Urz. Województwa Opolskiego 2004, Nr 52, poz. 1473 ze zm.). Z uchwały tej wynika, że Burmistrz Nysy jako organ Gminy Nysa wydaje skierowanie do zawarcia umowy najmu lokalu (§4 uchwały), a zatem umowy cywilnoprawnej, a nie aktu administracyjnego.

W konsekwencji w opisanych okolicznościach faktycznych sprawy skarga podlegała odrzuceniu, jako niedopuszczalna (art. 58 § 1 pkt 6) niemniej należy stronie wskazać, że jeżeli wykonywanie uchwały Rady Miejskiej w Nysie z 24 czerwca 2004 r., Nr XXVI/453, przez Burmistrza Nysy (w tym zaniedbanie, przewlekłe załatwianie spraw) może być przedmiotem skargi powszechnej do organu Gminy Nysa, w szczególności Rady Miejskiej w Nysie.

Strona 2/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy