Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Głuchołaz w przedmiocie rozpatrzenia pisma dotyczącego egzekucji komorniczej na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. na bezczynność Burmistrza Głuchołaz w przedmiocie rozpatrzenia pisma dotyczącego egzekucji komorniczej na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy
Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 3 stycznia 2014 r., wniesionym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, a nazwanym "skarga na bezczynność Urząd Gminy Głuchołazy", K. K. zarzuciła bezczynność Urzędowi Gminy Głuchołazy, polegającą na nieustosunkowaniu się do jej pisma z dnia 11 grudnia 2013 r. Zażądała nakazania skarżonemu organowi zajęcia się sprawą i przedstawienia swojego stanowiska, a także stwierdzenia przewlekłości postępowania administracyjnego oraz zasądzenia na rzecz skarżącej odszkodowania w kwocie 2.000 zł z tytułu stwierdzonej przewlekłości. Z treści ww. pisma z dnia 11 grudnia 2013 r., którego kopia została dołączona do akt sprawy wynika, że świadczenia emerytalne skarżącej zostały zajęte przez komornika, działającego przy Sądzie Rejonowym w [...], choć zdaniem skarżącej, nie dostała ona żadnego wezwania do zapłaty. Ponadto, w ocenie skarżącej, komornik nie poinformował jej jakiej należności dotyczy zajęcie komornicze, pomimo że zwracała się o udzielenie informacji na ten temat, pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r.

Wraz ze skargą K. K. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Uzasadniając wniosek stwierdziła, że pozostaje pod stałą opieką psychiatrów, jedynym źródłem jej dochodu jest emerytura w wysokości 1.000,69 zł, na opłaty mieszkaniowe i kupno lekarstw przeznacza łącznie 954,85 zł. Z formularza wniosku wynika także, że skarżąca nie posiada dodatkowych źródeł dochodu. Powyższe okoliczności, zdaniem skarżącej, powodują, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych i właściwie reprezentować swoich interesów przed sądem, a zatem wniosek o przyznanie prawa pomocy jest zasadny.

W odpowiedzi na skargę, Burmistrz Głuchołaz wniósł o jej odrzucenie, jako niedopuszczalnej z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego do jej rozpoznania. W ocenie organu, skarga związana jest z prowadzonym przez komornika sądowego postępowaniem egzekucyjnym, a zatem mają zastosowanie w tym przypadku przepisy kodeksu postępowania cywilnego, a ochronę prawną dla stron tego postępowania zapewniają właściwe przepisy K.p.c., a nie procedury sądowoadministracyjnej. Odnosząc się do żądania skarżącej o przyznanie odszkodowania lub zadośćuczynienia, organ wskazał, że jest ono pozbawione podstaw prawnych i faktycznych, a roszczeń takich skarżąca może ewentualnie dochodzić w drodze postępowania przed sądem powszechnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 243 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.", prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy nie przysługuje jednak stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi (art. 247 P.p.s.a.).

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie i doktrynie poglądem, skarga jest oczywiście bezzasadna wtedy, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (patrz: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Jan Paweł Tarno, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004 r., str. 320-321; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt I OZ 788/09, dostępne w programie komputerowym LEX, pod numerem 552419). W szczególności dotyczy to sytuacji, w której skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Warszawa 2010, s. 573), w tym również wówczas, gdy rozpoznanie sprawy będącej przedmiotem skargi, nie należy do właściwości sądów administracyjnych (por. B.Dauter, Zarys metodyki pracy sędziego sądu administracyjnego, LexisNexis, Warszawa 2008 r., s. 473).

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy