Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 maja. 2012 r. sprawy ze skargi J.K. na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia odmówić uzupełnienia postanowienia /-/ T. Świstak
Postanowieniem z dnia 16 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu umorzył postępowanie sądowe wszczęte ze skargi J. K. na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Pismem z dnia 25 maja 2012 r. J. K., reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego G. W., wniósł o uzupełnienia postanowienia co do zwrotu kosztów postępowania sądowego. Skarżący podniósł, iż w skardze z dnia 5 kwietnia 2012 r. zawarł wniosek o zasądzenia od organu na jego rzecz kosztów postępowania sądowego w kwocie 357 zł. Natomiast zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej p.p.s.a.) skarżącemu przysługuje zwrot kosztów w przypadku umorzenia postępowania z przyczyn określonych w art. 54 § 3 p.p.s.a.
W ocenie skarżącego, Sąd wydał postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 161 § 3 p.p.s.a. z przyczyn faktycznie określonych w art. 54 § 3 p.p.s.a. to jest ewidentnie w trybie autokontroli i nie zawarł orzeczenia o kosztach postępowania. Skarga wpłynęła bowiem do organu w dniu 6 kwietnia 2012 r. w godzinach jego urzędowania i trzy dni po upływie terminu do dokonania czynności i tego samego dnia w godzinach między 19, a 20 zostało nadane pismo Wojewody znak [...] z dnia 3 kwietnia 2012 r.
Strona podniosła, iż organ ewidentnie załatwił jej wniosek o udzielenie informacji publicznej po terminie i przyczynił się do wniesienia skargi na bezczynność. Strona nie może zatem ponosić negatywnych, finansowych skutków z tej przyczyny, że organ nie załatwił sprawy w terminie, a ewidentnie załatwił sprawę po wniesieniu skargi na bezczynność.
Skarżący zarzucił, iż Sąd nie wyjaśnił na jakiej podstawie przyjął, iż sporządzenie pisma organu z dnia 3 kwietnia 2012 r. nadanego na Poczcie w dniu 6 kwietnia 2012 r. było niezależne do złożonej przez stronę skargi. Nie można wykluczyć, iż informacja o wniesionej skardze dotarła do Wydziału Infrastruktury i Rolnictwa WUW w Poznaniu (np. telefonicznie) nim została do niego przekazana drogą formalną. Ponadto Sąd nie wyjaśnił dlaczego przyjął, iż nie było faktycznej możliwości aby w ciągu dwóch dni do skarżącego nie mogła dotrzeć informacja o załatwieniu jego wniosku o udzielenie informacji publicznej. Skarżący wskazał przykłady świadczące, iż przesyłki pocztowe przesyłane pomiędzy Poznaniem, a Krotoszynem dochodzą do adresata w ciągu jednego dnia.
Sąd nie wyjaśnił też w żaden sposób, dlaczego pismo Wojewody Wielkopolskiego znak [...] oznaczone datą 3 kwietnia 2012 r. zostało wysłane dopiero w dniu 6 kwietnia 2012 r. i to pod koniec dnia. Niedopuszczalne też było określenie przez Sąd jako nadużycie, korzystanie przez stronę z przysługujących jej uprawnień. Skarżący nie czyhał na błąd organu, a jedynie oczekiwał informacji, której pilnie potrzebował.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, zważył co następuje.
Wniosek nie mógł być uwzględniony.
Stosownie do treści art. 157 § 1-3 p.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie, od dnia jego ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie dotyczy wyłącznie kosztów (w tej sytuacji właściwą formę orzeczenia stanowi postanowienie). Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może przy tym rozpoznać na posiedzeniu niejawnym, zaś - stosownie do art. 16 § 2 p.p.s.a. - sąd administracyjny na posiedzeniu niejawnym orzeka w składzie jednego sędziego, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku postępowania w sprawie o uzupełnienie wyroku, przepisy art. 157 p.p.s.a. nie przewidują jednak żadnego wyjątku w kwestii składu sądu rozpoznającego wniosek, zatem zastosowanie znajduje tu ogólna regulacja z art. 16 § 2 p.p.s.a.