Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 września 2014 r. sprawy ze skargi Gminy Miasto S. na bezczynność [...] sp. z o.o. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej; postanawia: 1. stwierdzić swoją niewłaściwość, 2. przekazać sprawę według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. /-/ B. Drzazga
Gmina Miasto S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność [...] sp. z o.o. z siedzibą w P. [...] polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej na jej wniosek z dnia 5 marca 2014 r. o udostępnienie informacji w zakresie wydania kserokopii decyzji stanowiących podstawę lokalizacji oraz budowy istniejących linii energetycznej 110 kV relacji Stacja P. - GPZ G., położonych na działkach ewidencyjnych, stanowiących własność Skarbu Państwa, jak również Gminy Miasto S. wraz ze wskazaniem długości przebiegu sieci przez poszczególne działki ewidencyjne oraz szerokością pasów technicznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Skargę Gminy Miasto S. wniesioną w niniejszej sprawie należało przekazać do właściwego miejscowo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
Stronami postępowania sądowoadministracyjnego jest skarżący oraz organ (strona przeciwna). Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) nie zawiera definicji organu. W art. 32 stanowi natomiast, że jest to podmiot, którego działanie lub bezczynność czy przewlekłość postępowania jest przedmiotem skargi. Z uwagi na brak w przepisach p.p.s.a. definicji organu zakres podmiotowy strony przeciwnej wyznacza się przez odesłanie do kryterium przedmiotowego, to jest do wykonywania administracji publicznej (B. Adamiak, w: B. Adamiak, J. Borkowski: Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, s. 389). Należy przy tym pamiętać, że administrację publiczną wykonują nie tylko organy administracji sensu stricto, lecz także organy administracyjne w znaczeniu funkcjonalnym, czyli podmioty o odmiennym charakterze, gdy są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej.
Istotnym przymiotem jednostki zezwalającym jej na bycie stroną w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest zdolność sądowa, którą art. 25 § 1 p.p.s.a. definiuje jako "zdolność do występowania przed sądem administracyjnym jako strona". Podmioty, którym przysługuje zdolność sądowa w sprawie sądowoadministracyjnej, wymienia art. 25 p.p.s.a. Zawarty tam katalog - jak wskazuje się w doktrynie - nie może być jednak traktowany jako pełny. Oczywistym bowiem jest, że organy administracji publicznej sensu stricto i podmioty, którym zlecono wykonywanie funkcji administracji publicznej, które nie są osobami fizycznymi, prawnymi, czy jednostkami organizacyjnymi albo organizacjami społecznymi, wymienionymi w art. 25 p.p.s.a., muszą być również wyposażone w zdolność sądową w postępowaniu sądowoadministracyjnym, gdyż ich udział w każdym takim postępowaniu jest obligatoryjny. Skoro w sprawie sądowoadministracyjnej stroną jest nie tylko skarżący, ale także organ, którego działanie, bezczynność czy przewlekłość jest przedmiotem skargi, a strona, której udział w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest konieczny, nie może być pozbawiona zdolności sądowej, to zdolność sądową określonego podmiotu w przedmiotowym postępowaniu należy wywodzić nie tylko z art. 25 p.p.s.a. ale także art. 32 tej ustawy, a ponadto z przepisów szczególnych, które pozwalają na daną jednostkę nałożyć obowiązki, przyznać uprawnienia, skierować nakazy i zakazy, a także stwierdzić albo uznać uprawnienia lub obowiązek wynikający z przepisów prawa. Do takich przepisów szczególnych należy zaliczyć między innymi ustawę z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782), dalej: u.d.i.p.