Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu w dniu 24 października 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. K. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia zwolnić skarżącego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. /-/ K. Witkowicz-Grochowska
Skarżący J. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w części poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
We wniosku wnioskodawca oświadczył, że jest długotrwale bezrobotny i nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Oświadczył, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną. Skarżący podał, że nie ma żadnych stałych dochodów. Z PIT za 2015r. wynika, że uzyskał dorywczo [...] zł. miesięcznie. Żona z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uzyskała według PIT za 2015r. dochód w wysokości [...] zł netto miesięcznie. Skarżący oświadczył, że ma rozdzielność majątkową z żoną. Nadto skarżący podał, że ani on, ani członkowie rodziny nie posiadają żadnego majątku nieruchomego, wartościowych ruchomości, czy zasobów pieniężnych i oszczędności. Skarżący wyszczególnił wysokość miesięcznych opłat: czynsz za mieszkanie wynosi [...] zł, koszt energii elektrycznej [...] zł.
Zgodnie z dyspozycją art. 246 §1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r., poz. 718, ze zm., dalej "P.p.s.a.") przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznych kosztach bieżącego utrzymania siebie i rodziny.
Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że sytuacja skarżącego pozwala na przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie. Skarżący prowadzi gospodarstwo domowe jedynie z żoną. Rodzina utrzymuje się z dochodów jakie uzyskuje żona skarżącego z prowadzonej działalności gospodarczej. Doświadczenie życiowe wskazuje, że wysokość tego dochodu w kwocie [...] zł neto miesięcznie wystarcza tylko na opłacenie bieżących kosztów koniecznego utrzymania dwuosobowej rodziny - bieżących opłat za mieszkanie, zakupu żywności, środków czystości, ubioru czy doraźnych leków. Nie pozwala zatem na poczynienie oszczędności celem poniesienia najmniejszych nawet kosztów sądowych wymaganych w sprawie. Tym bardziej, skarżącego nie stać na poniesienie wolnorynkowego wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Skarżący nie posiada też innego majątku, z którego mógłby czerpać dodatkowe środki na utrzymanie, a także nie dysponuje oszczędnościami. Jest długotrwale bezrobotny i aktualnie nie uzyskuje żadnego stałego dochodu. Przedstawiona przez skarżącego sytuacja finansowa wskazuje, więc że nie ma możliwości wygospodarowania jakichkolwiek środków na pokrycie najmniejszych nawet kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Przyznać zatem należało prawo pomocy w żądanym zakresie i zwolnić skarżącego od kosztów sądowych.
Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 249 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.
Na podstawie art. 258 §1 i 2 pkt 7 P.p.s.a. w zw. z art. 246 §1 pkt 2 P.p.s.a. orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/ K. Witkowicz-Grochowska