Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 01 czerwca 2015r. wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi T. K. na bezczynność Komendanta Miejskiego Policji w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy. /-/ K.Witkowicz-Grochowska
Skarżący T. K. po raz drugi w niniejszej sprawie, wniósł na urzędowym formularzu PPF o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym (k. 93 akt sądowych).
Zgodnie z art. 246 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270, ze zm., dalej "p.p.s.a.") przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w całości następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W toku postępowania, w myśl art. 255 p.p.s.a., zobowiązano skarżącego do uzupełnienia oświadczenia majątkowego (k. 24 akt sądowych). Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 25 marca lutego 2015r. oddalając zażalenie T. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu o odmowie przyznania prawa pomocy wyjaśnił, że uzasadnione było wezwanie w trybie art. 255 p.p.s.a. do wyjaśnienia sytuacji finansowej i rodzinnej skarżącego. Nieprzedstawienie informacji w tym zakresie było równoznaczne z niewykazaniem przez skarżącego w sposób rzetelny swojej sytuacji materialnej, co musiało skutkować uznaniem, że nie kwalifikuje się on do grona osób legitymowanych do uzyskania takiej pomocy ze strony państwa.
Przenosząc powyższe na grunt oceny zasadności kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy stwierdzić należy, że składając ponowne żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu, wnioskodawca nie usunął wątpliwości, jakie budziło już wcześniej złożone oświadczenie majątkowe. W aktualnie przedłożonym formularzu o prawo pomocy, wbrew obowiązkowi podania dokładnych danych o stanie majątkowym i dochodach, a ponadto dokładnych danych o stanie rodzinnym, ponownie nie uczynił zadość powyższemu obowiązkowi.
W uzasadnieniu wniosku powołał się na jedynie brak prowadzenia własnego gospodarstwa domowego, brak osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, brak dochodów. W rubryce dotyczącej majątku powołał się na brak nieruchomości, zasobów pieniężnych oraz innych wartościowych ruchomości, brak oszczędności.
Wobec powyższego, skarżący ponad wszelką wątpliwość ma świadomość braków składanego oświadczenia, co do jego sytuacji majątkowej, dochodowej i rodzinnej. Naczelny Sąd Administracyjny już wielokrotnie, tak jak w niniejszej sprawie, oddalał z powyższych względów zażalenia skarżącego wnoszone na orzeczenia dotyczące odmowy przyznania prawa pomocy. W tych okolicznościach przyjąć należy, że skarżący nadal uchyla się od złożenia pełnego i rzetelnego oświadczenia majątkowego.
Przyjąć należy, że skarżący, będąc już wcześniej wzywanym do uzupełnienia wniosku o prawo pomocy, wiedział o potrzebie dokładnego wyjaśnienia sytuacji majątkowej swojej oraz osób, z którymi współtworzy gospodarstwo domowe. Skarżący nadal powołuje się bowiem na okoliczności, że to rodzina ponosi wszystkie koszty jego utrzymania. Zaniechał jednak udzielania pełnej informacji w tym zakresie, na co wskazywał już NSA.
Powtórzyć należy, że z istoty prawa pomocy wynika, że sytuacja finansowa wnioskodawcy oceniana jest przez pryzmat dochodów wszystkich członków rodziny uwzględniając przy tym nie tylko przychody osób, z którymi wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, ale także i koszty utrzymania wszystkich członków rodziny.
Kolejne oświadczenie majątkowe skarżącego o podobnej treści, kolejny raz niewyczerpujące reguły dokładnego oświadczenia o stanie rodziny, majątku i dochodach, niezawierające nadto jakichkolwiek informacji o aktualnej, czy pogarszającej się sytuacji finansowej, majątkowej lub osobistej skarżącego, pozwala przyjąć, że nadal uchyla się on od przedstawienia swoich rzeczywistych zdolności płatniczych. Wobec powyższego, bez wezwania skarżącego do uzupełnienia wniosku o prawo pomocy, stwierdzić należy, że nie przedstawił wystarczających okoliczności faktycznych w celu ustalenia stanu majątkowego i możliwości poniesienia kosztów niniejszego postępowania sądowego chociażby w części.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 §1 i 2 pkt 7 p.p.s.a. w zw. z art. 246 §1 pkt 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/ K.Witkowicz-Grochowska