Wniosek w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. M. - zastępowanej przez pełnomocnika r. pr. M. L. o uzupełnienie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. II SAB/Rz 105/15 w sprawie z jej skargi na bezczynność Zarządu A Sp. z o.o. z/s w [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej - postanawia - oddalić wniosek o uzupełnienie postanowienia.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. II SAB/Rz 105/15, po rozpoznaniu skargi J. M., umorzył postępowanie sądowoadministracyjne (pkt I) i zwrócił skarżącej kwotę 100 zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi (pkt II).

W dniu 2 lutego 2016 r. (data nadania pisma w placówce pocztowej operatora wyznaczonego) skarżąca - reprezentowana przez pełnomocnika r. pr. M. L. wniosła o uzupełnienie postanowienia poprzez orzeczenie o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz uiszczonej opłaty skarbowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 157 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej "P.p.s.a.") strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie, jak w niniejszej sprawie, dotyczy wyłącznie kosztów (art. 157 § 3 P.p.s.a.). Orzeczenie uzupełniające wyrok co do zwrotu kosztów może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 157 § 2 P.p.s.a.). Na mocy art. 166 P.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Z powołanego powyżej art. 157 § 1 P.p.s.a. wynika, że uzupełnienie orzeczenia w przedmiocie kosztów następuje w tych wypadkach, w których sąd nie orzekł o kosztach, mimo że na podstawie art. 209 P.p.s.a był do tego zobligowany, a strona zażądała ich we właściwym czasie. W orzecznictwie prezentowane jest stanowisko, że jeżeli sąd zawarł w wyroku takie rozstrzygnięcie, ale niesatysfakcjonujące stronę, to stronie przysługuje na nie środek odwoławczy, a nie wniosek o uzupełnienie wyroku (post. NSA z 9.09.2005 r., sygn. I FZ 336/05, post. NSA z 17.04.2014 r., sygn. II OSK 1964/12, baza orzeczeń: www.orzeczenia.nsa.pl).

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy postanowienie z dnia 13 stycznia 2016 r., poza umorzeniem postępowania sądowoadministracyjnego (z uwagi na cofnięcie przez skarżącą wniesionej skargi), zawiera także w pkt II orzeczenie o zwrocie na rzecz skarżącej uiszczonego w sprawie wpisu od skargi (co znajduje umocowanie w treści art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Nie można zatem uznać, że Sąd w postanowieniu nie zamieścił dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy winien był zamieścić z urzędu, a co uzasadniałoby uzupełnienie rozstrzygnięcia na podstawie art. 157 § 1 P.p.s.a.

W postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi, obowiązuje zasada, że zwrot kosztów postępowania może nastąpić jedynie na rzecz skarżącego i tylko w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona lub postępowanie sądowe zostanie umorzone z przyczyn wymienionych w art. 201 P.p.s.a. Sąd administracyjny orzeka o zwrocie stronie kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw tylko w orzeczeniach wydanych na podstawie art. 200, art. 201, art. 203 i art. 204 w zw. art. 209 P.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. II GZ 395/12 i postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 4 listopada 2015r., sygn. I SA/Gd 1049/15).

Nie jest, więc możliwe zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej od organu, którego działanie lub bezczynność były przedmiotem skargi, gdy postępowanie sądowe zostanie umorzone, wobec cofnięcia skargi. Taka to sytuacja zaistniała w przedmiotowej sprawie. Postanowienie z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. II SAB/Rz 105/15 wydane zostało na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 w zw. z art. 60 P.p.s.a. i umarzało postępowanie sądowe wobec cofnięcia przez skarżącą skargi. Nie stanowi zatem przypadku "uwzględnienia skargi przez sąd".

W tej zaś sytuacji Sąd zobligowany był do zastosowania dyspozycji wynikającej z art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., co też uczynił a czemu dał wraz w pkt II wyżej wymienionego postanowienia.

Z tych względów na podstawie art. 157 § 1 i 2 w zw. z art. 166 P.p.s.a. oraz mając na uwadze brak podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku o uzupełnienie postanowienia orzeczono, jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne