Sprawa ze skargi na bezczynność Starosty w przedmiocie stwierdzenia niezgodności dokumentów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Zarębska - Kobak po rozpoznaniu w dnia 23 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na bezczynność Starosty w przedmiocie stwierdzenia niezgodności dokumentów - p o s t a n a w i a - skargę odrzucić.

Inne orzeczenia o symbolu:
6129 Inne o symbolu podstawowym 612
Inne orzeczenia z hasłem:
Geodezja i kartografia
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie

II SAB/Rz 12/09

U Z A S A D N I E N I E

We wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skardze skarżący B. B. zarzucił bezczynność Staroście w sprawie stwierdzenia niezgodności dokumentów.

W związku z tak sformułowaną skargą Sąd wezwał skarżącego o wyjaśnienie, czy w sprawie tej został wyczerpany tryb wniesienia skargi na bezczynność, tj. czy przed wniesieniem skargi skarżący składał zażalenie na bezczynność Starosty do organu wyższego stopnia.

W odpowiedzi skarżący w piśmie wniesionym osobiście do Sądu w dniu

20 kwietnia 2009 r. wskazał, że "wielokrotnie zwracał się do Starosty o pomoc w uzyskaniu dokumentacji dotyczącej majątku rodzinnego oraz podjęcia działań dotyczących niezgodności nr hipotecznych oraz nr parceli w stosunku do mapek". Jako dowód "swoich starań" skarżący załączył pisma które kierował do Starosty Jednocześnie wyjaśnił, że "innych działań w stosunku do Starosty niepodejmował, gdyż nie było wiadomo, że takie działanie może podjąć".

W odpowiedzi na skargę Starosta wniósł o odrzucenie skargi i wyjaśnił, że nie toczyło się ani nie toczy żadne postępowanie w sprawie niezgodności dokumentów. Wymienił pisma skierowane do niego przez skarżącego a to:

1. Pismo z dnia 6 lutego 2007 r. o udostępnienie arkusza gruntowego oraz mapy katastralnej parceli 879/2,

2. Pismo z dnia 5 grudnia 2007 r. w którym skarżący ponowił prośbę o udostępnienie w/w dokumentów,

3. Pismo z dnia 8 stycznia 2008 r. z prośbą o udostępnienie arkusza posiadłości gruntowej nr 1972, podziału parceli 879 i podanie właściciela parceli 879/2,

4. Pismo z dnia 11 czerwca 2008 r. z prośbą o podanie w którym roku nastąpiła zmiana z parcel na działki,

5. Pismo z dnia 16 czerwca 2008 r. o wydanie mapy ewidencyjnej, która przedstawia parcele nr 879/1 i 879/2; - wskazując, że każde z nich zostało załatwione odpowiednio do żądania. Żadne z w/w pism nie zawierało wniosku o stwierdzenie niezgodności dokumentu. Starosta nadto zarzucił, że skarżący nie wykorzystał środków zaskarżenia jakie mu przysługiwały w postępowaniu administracyjnym tj. możliwość złożenia zażalenia do organu administracji publicznej wyższego stopnia na nie załatwienia sprawy w terminie ustawowym określonym w art. 37 § 1 k.p.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.).

Warunkiem wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.

Z akt administracyjnych sprawy, a także pisma skarżącego stanowiącego odpowiedz na wezwania Sądu oraz dołączonych do niego załączników wynika, że skarżący wniósł skargę bezpośrednio do Sądu bez złożenia zażalenia.

Nie wyczerpanie tego trybu stanowi brak formalny skargi skutkujący jej odrzuceniem - patrz: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia

17 października 1997 r., sygn. akt IV SAB 31/97, OSP 1998/10 poz. 185, podobnie postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 marca 1997 r., sygn. akt III SAB 47/96, Gazeta Prawna 2005/101.

Skoro skarżący, nie złożył takiego zażalenia jego skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 P.p.s.a. jako niedopuszczalna.

Niezależnie od w/w argumentów Sąd stosownie do art. 6 P.p.s.a. poucza skarżącego, że w każdym czasie może złożyć wniosek do Starosty o sprostowanie dokumentu poprzez określenie o jakie sprostowanie i jaki dokument należy sprostować. W zależności od sposobu załatwienia tego wniosku przed wniesieniem ewentualnej skargi do Sądu należy wykorzystać tryb odwoławczy względnie zażaleniowy.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6129 Inne o symbolu podstawowym 612
Inne orzeczenia z hasłem:
Geodezja i kartografia
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta