Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. C. na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie braku odpowiedzi na pismo - p o s t a n a w i a - uznać się niewłaściwym i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie jako właściwemu do jej rozpoznania.
II SAB/Rz 52/11
U Z A S A D N I E N I E
T. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Prezesa Rady Ministrów. Skarga dotyczy braku odpowiedzi Prezesa Rady Ministrów na pismo skarżącego z dnia 7 września 2010 r., w którym T. C. złożył skargę na Wicewojewodę oraz Ministra Sprawiedliwości. Skarżący wniósł o nakazanie udzielenia odpowiedzi na w.w. pismo.
W odpowiedzi na skargę Prezes Rady Ministrów wniósł o jej odrzucenie. Wyjaśnił, że w sprawach dotyczących trybu skargowego, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, gdyż działania lub czynności podejmowane w tym trybie postępowania, nie są aktami lub czynnościami. Jednocześnie naprowadził, że skarżący skierował skargę do niewłaściwego sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po myśli art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm., określanej dalej jako P.p.s.a.) do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi jest bezczynność Prezesa Rady Ministrów mającego siedzibę w Warszawie. W związku z powyższym właściwy do rozpoznawania sprawy objętej skargą jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Z mocy art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd który stwierdzi swą niewłaściwość przekaże sprawę sądowi właściwemu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 13 § 2 P.p.s.a. i art. 59 § 1 P.p.s.a orzekł jak w sentencji.