Dnia 22 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2013 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ł. i J. Ł. na bezczynność Wojewody [...] w sprawie rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania - postanawia - odrzucić skargę
W dniu 14 czerwca 2013r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga A. Ł. i J. Ł. na bezczynność Wojewody [...] w sprawie rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2011r., nr [...]
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie z uwagi na fakt, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wyczerpali trybu określonego w art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zmianami), zwanej dalej P.p.s.a.
Odrębnymi pismami z dnia 25 czerwca 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zwrócił się do skarżących do wyjaśnienia czy przed wniesieniem skargi składali do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) zwanej dalej "k.p.a.", jako organu wyższego stopnia w stosunku do Wojewody, stosownie do treści art. 11 g ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008r., Nr 193, poz. 1194 ze zmianami).
W sytuacji, kiedy takie zażalenie zostało złożone Sąd wezwał do nadesłania jego odpisu wraz dowodem nadania zażalenia listem poleconym na adres organu, a w przypadku, gdy zażalenie złożone zostało osobiście w siedzibie organu, do nadesłania jego odpisu z prezentatą organu.
Do wezwania dołączono pouczenie, że należy wykonać w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia pod rygorem przyjęcia, że skarżący nie składali zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie w przedmiotowej sprawie.
Wezwania doręczono skarżącym w dniu 27 czerwca 2013r. (zwrotne potwierdzenia odbioru karta 14 i 15 akt sądowych). Pomimo upływu zakreślonego w wezwaniu terminu skarżący nie udzielili odpowiedzi na wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 i 2 P.p.s.a. - skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Stosownie do treści art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenia do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wyczerpanie środków zaskarżenia przed złożeniem skargi stanowi więc podstawową przesłankę dopuszczalności skargi.
W niniejszej sprawie skarżący przedmiotem skargi uczynili bezczynność Wojewody w sprawie rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2011r., nr [...]. Zatem w świetle wyżej przytoczonych regulacji złożenie skargi powinno zostać poprzedzone złożeniem zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie skierowanego do organu wyższego stopnia w stosunku do Wojewody, czyli do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Tymczasem, jak wynika z akt administracyjnych sprawy oraz z domniemania wynikającego z faktu nieudzielenia przez skarżących odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 25 czerwca 2013r., skarżący przed wniesieniem skargi na bezczynność Wojewody [...] nie składali zażalenia nie niezałatwienie przez ten organ sprawy w terminie do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
Skarga wniesiona została więc bez wyczerpania przysługującego skarżącemu środka zaskarżenia, dlatego należy ją uznać niedopuszczalną.
Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a. postanowił, jak w sentencji.