Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu Z.P. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 18 stycznia 2016 r. sygn. akt II SAB/Rz 79/15 w zakresie pkt II o odmowie ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z.P. na bezczynność [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie usunięcia punktów z ewidencji kierowców - postanawia - utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w zakresie pkt II o odmowie ustanowienia adwokata
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę Z.P. na bezczynność [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie usunięcia punktów w ewidencji kierowców.
W terminie otwartym do zaskarżenia opisanego wyżej orzeczenia Z.P. zawnioskował o przyznania mu prawa pomocy w zakresie całkowitym. W złożonym urzędowym formularzu PPF wskazał, że wraz z żoną i dwoma synami w wieku 19 i 20 lat mieszka w domu o pow. 130 m². Źródłem utrzymania rodziny jest wynagrodzenie za pracę pobierane przez żonę wnioskodawcy, wynoszące 3000 zł. Jako obciążenia domowego budżetu skarżący wskazał: ratę kredytu - 1800 zł, utrzymanie studiującego syna - 600 zł, opłaty za media - 1100 zł, leczenie i rehabilitację - 500 zł. W odpowiedzi na wezwanie Sądu do uzupełnienia wniosku przez złożenie dodatkowych oświadczeń skarżący podał, że od kilku miesięcy nie uzyskuje żadnych dochodów, podobnie jak jego synowie, którzy pozostają na utrzymaniu swojej matki. Na skutek udaru od marca 2015 r. zaprzestał uiszczania rat kredytu hipotecznego zaciągniętego na budowę domu w 2006 r., który w chwili obecnej Podał, że komornik sądowy rozpoczął procedurę zmierzającą do sprzedaży jego domu oraz zajął pobierane przez żonę wynagrodzenie za pracę, a wolna od tego zajęcia kwota w wysokości 1750 zł nie wystarcza na skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej w postępowaniu. Wskazał ponadto, że obecnie jego wydatki pozostają na poziomie podobnym, jak podano we wcześniejszych oświadczeniach.
Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2016 r. referendarz sądowy w punkcie I przyznał wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a w punkcie II odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Wyjaśnił, że na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia warunki do otrzymania prawa pomocy, a w razie wezwania do podania dodatkowych danych, podjęcia z Sądem współpracy w tym zakresie. W przeciwnym wypadku Sąd będzie uprawniony do przyjęcia, iż nie wykazał on zaistnienia sytuacji kwalifikującej go do uzyskania wsparcia, o które się ubiega. Mając zatem na uwadze, że skarżący takiej współpracy nie podjął, bowiem nie udzielił pełnej odpowiedzi na kierowane do niego wezwanie i powstałych w następstwie tego wątpliwości co do faktycznej sytuacji finansowej strony referendarz sądowy odmówił przyznania prawa pomocy w pełnym - wnioskowanym zakresie wskazując na dysproporcje pomiędzy podanymi wydatkami a pozostałym do dyspozycji skarżącego dochodem. Uwzględniając natomiast stosunkowo wysokie kosztów leczenia i rehabilitacji oraz zajęcie komornicze w stosunku do części wynagrodzenia żony skarżącego zwolnił skarżącego od kosztów sądowych.
W sprzeciwie od postanowienia referendarza obejmującym pkt II tego postanowienia Z.P. podał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w tym kosztów ustanowienia pełnomocnika z wyboru, stąd zasadne byłoby przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Wskazał, że ponosi ogromne koszty leczenia, leczy się psychiatrycznie i nie jest w stanie rozeznać się co do wszystkich okoliczności sprawy. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zaskarżonym sprzeciwem.