Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 7 października 2014r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. oraz S. S. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania decyzji stwierdzającej, że określone nieruchomości nie podpadały pod działanie przepisów o reformie rolnej - postanawia - I. umorzyć postępowanie sądowe, II. zwrócić skarżącym solidarnie kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem uiszczonego w sprawie wpisu od skargi.
A. S. oraz S. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Wojewody [...] w związku z pozostawieniem bez rozpoznania ich wniosku o wydanie decyzji stwierdzającej, że nieruchomości położone w gminie [...] objęte dawnym wykazem hipotecznym whl [...] obejmujące zespół dworsko-parkowy [...] i lasy nie podpadały pod działanie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 ze zm.).
Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak uprzedniego wyczerpania przez strony procedury administracyjnej przewidzianej w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), określanej dalej jako "K.p.a.".
W piśmie z dnia 26 września 2014 r. działający imieniem skarżących pełnomocnik złożył oświadczenie o cofnięciu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Uprawnieniem skarżącego jest możliwość cofnięcia złożonej skargi, o czym przesądza brzmienie art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej następnie "P.p.s.a.". Zgodnie z powyższym przepisem, oświadczenie takie wiąże co do zasady sąd. Tylko wówczas, gdyby zmierzało ono do obejścia prawa lub też powodowało utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności sąd zobligowany jest do uznania go za niedopuszczalne.
Skuteczne cofnięcie skargi powoduje konieczność umorzenia postępowania w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Nie stwierdzając zatem w niniejszej sprawie istnienia wymienionych w powołanym wyżej art. 60 P.p.s.a. negatywnych przesłanek dopuszczalności cofnięcia skargi Sąd umorzył postępowanie nią zainicjowane.
Dodatkowo Sąd wskazuje, że wobec skutecznego cofnięcia skargi nie badano kwestii wyczerpania przez strony skarżące środka zaskarżenia przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a.
Z uwagi na powyższe umorzono niniejsze postępowanie w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1, § 2 w zw. z art. 60 P.p.s.a.
Orzeczenie o zwrocie skarżącym uiszczonego wpisu od skargi znajduje podstawę w art. 232 § 1 pkt 1, § 2 P.p.s.a.