Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku E. S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z jej skargi na przewlekłe prowadzenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego postępowania w przedmiocie robót budowlanych w budynku mieszkalnym - postanawia - I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata. Referendarz sądowy Agata Kosowska-Dudzik
E. S., wezwana do uiszczenia wpisu w kwocie 100 zł od swej skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, z uwagi na trudną sytuację zdrowotną i finansową.
W złożonym następnie na urzędowym formularzu PPF oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach podała, że wspólne gospodarstwo domowe prowadzi wraz z mężem K. S. Utrzymują się ze świadczeń rentowych w kwotach odpowiednio 1042 zł (wraz z zasiłkiem pielęgnacyjnym) oraz 680 zł. Mieszkają w domu nadającym się do generalnego remontu, bez bieżącej wody, łazienki, centralnego ogrzewania. Posiadają nieruchomość rolną o powierzchni 1,31 ha, stanowiącą nieużytki ze względu na faktyczną niemożliwość jej uprawiania. Ich sytuacja zdrowotna jest bardzo trudna. Skarżąca pozostaje pod stałą opieką lekarzy specjalistów tj. neurologa, kardiologa, ortopedy, laryngologa, chirurga oraz ginekologa, co wiąże się z miesięcznymi wydatkami rzędu 400 - 500 zł. Natomiast K. S. ma dwie wady serca, obecnie jest po przebytej operacji. Korzysta z pomocy kardiologa, neurologa, ortopedy, laryngologa, chirurga naczyniowego oraz urologa, przeznaczając miesięcznie na leczenie 100 zł. Sporą część wydatków stanowi opłata za telefon (250 - 300 zł), jako że wiele spraw załatwiają właśnie tą drogą, z uwagi na trudności w poruszaniu się. Wnioskodawczyni podniosła, że uzyskiwane przez nią i męża dochody są zbyt niskie, by starczyły na zaspokojenie nawet najbardziej podstawowych potrzeb. Dlatego też korzystają z pomocy rodziny (brat męża), która dostarcza im produkty żywnościowe (mleko, ser, ziemniaki). Wskazała, że nie stać jej na zakup niezbędnego do normalnego funkcjonowania aparatu medycznego, którego koszt to kwota 5 600 zł. Zaznaczyła, że u męża z powodu niedożywienia pojawiła się anemia.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono, co następuje:
Wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata E. S. domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, co wynika z art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej w dalszej części jako "P.p.s.a.". Ustawodawca uzależnił uwzględnienie wniosku w tym zakresie od wykazania przez składającego go, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania - art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Wnioskodawca winien zatem w sposób rzetelny przedstawić swoją sytuację rodzinno-materialną, przemawiającą, w jego ocenie, za odstąpieniem od wyrażonej w art. 199 P.p.s.a. zasady odpłatności postępowania sądowego.
Zdaniem rozpoznającego niniejszy wniosek, E. S. uczyniła zadość temu obowiązkowi, podając w sposób szczegółowy okoliczności uzasadniające pozytywne rozpatrzenie tego wniosku. Należy podkreślić, że pomimo otrzymywania przez skarżącą (i pozostającego wraz z nią we wspólnym gospodarstwie domowym męża) stałych dochodów (rent), ich wysokość nie jest wystarczająca dla zabezpieczenia wszystkich niezbędnych potrzeb rodziny. Jak bowiem wynika z wniosku, skarżąca zmuszona jest do korzystania z pomocy krewnych, którzy dostarczają jej produkty żywnościowe. Nadto, E. S. ponosi wraz z mężem miesięcznie duże wydatki (do 600 zł) związane z leczeniem (lekarstwa, dojazdy do lekarzy celem zasięgnięcia porady medycznej, dojazdy na rehabilitację). Podkreślenia wymaga także, iż rodzina mieszka w domu, który nadaje się do generalnego remontu, brak jest w nim bieżącej wody, łazienki oraz centralnego ogrzewania.
Instytucja prawa pomocy ma służyć osobom ubogim, umożliwiając im udział w postępowaniu sądowym i obronę swoich praw, mimo braku stosownych środków warunkujących dostęp do powyższego. E. S. bez wątpienia, mieści się w takiej grupie osób, dlatego też jej wniosek zasługuje na uwzględnienie w całości.
Podstawę rozstrzygnięcia stanowi art. 258 § 1, § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.