Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na bezczynność Rady Miejskiej w Łobzie w przedmiocie przekazania pisma Wojewodzie Zachodniopomorskiemu p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
W dniu [...] r. wpłynęło do Urzędu Miejskiego w [...] pismo J.C. opatrzone datą [...] r., zaadresowane do Wojewody , "za pośrednictwem Pani Przewodniczącej Rady", w którym wniósł o nadanie biegu skardze skierowanej do WSA w Szczecinie z dnia [...]r. oraz uchylenie bezprawnej Uchwały Rady Miejskiej z dnia 22 września 2009 r. Nr XLIII/277/09, w której uznano jego skargi z dnia [...] r. na działalność Burmistrza [...] oraz Dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] za nieuzasadnione.
Pismem z dnia [...] r. J.C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na bezczynność Rady Miejskiej w [...] polegającą na nieprzekazaniu w/w pisma z dnia [...] r. do Wojewody.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w [...] wniosła o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej lub ewentualnie o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a", kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Jak wynika z w/w unormowania skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Warunkiem dopuszczalności skargi jest więc istnienie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu. Przy czym nie zawsze działania lub zaniechania organów administracji publicznej objęte będą kognicją sądów administracyjnych.
Wobec powyższego w pierwszej kolejności należy stwierdzić, czy skarga wniesiona przez skarżącego należy do kategorii spraw wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a. W myśl art. 58 § 1 pkt 6 ustawy sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn, niż wskazane w pkt 1-5 przedmiotowego przepisu, wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie skarga została złożona na bezczynność Rady Miejskiej w [...] polegającą, w ocenie skarżącego, na zaniechaniu przez ten organ przekazania do Wojewody pisma z dnia [...] r. zawierającego żądanie uchylenia uchwały Rady z dnia 22 września 2009 r. Nr XLIII/277/09 oraz nadania biegu skardze skierowanej do sądu administracyjnego z dnia [...] r.
W przypadku wniesienia pisma zaadresowanego do organu administracji publicznej, za pośrednictwem innego organu, przekazanie tego pisma odbywa się za pomocą pisma przewodniego, które nie stanowi rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej. Nie jest bowiem ani decyzją administracyjną, ani postanowieniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), jak również nie jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej. Tak więc, nie mieści się w dyspozycji art. 3 § 2 p.p.s.a. Czynność przekazania pisma ma na celu tylko i wyłącznie spowodowanie podjęcia przez organ, do którego to pismo zaadresowano, czynności związanej z nadaniem właściwego biegu pismu w celu rozstrzygnięcia o żądaniu w nim zawartym, a pismo przewodnie sporządzone na okoliczność przekazania, stanowi jedynie informację i nie rozstrzyga o organie właściwym, w sytuacji gdy sam skarżący taki organ wskazał.
W związku z powyższym, skoro pismo przewodnie organu dotyczące przekazania wniesionego pisma petenta nie jest aktem administracji publicznej podlegającym kognicji sądu administracyjnego, zatem nie jest dopuszczalna skarga na bezczynność organu w przedmiocie przekazania wniesionego pisma określonemu w nim organu.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.