Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 18 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. S. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie zasiłku stałego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Pismem procesowym złożonym w placówce pocztowej w dniu 15 lipca 2008 r. L. S. wniósł skargę na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społeczne w R. M. w przedmiocie zasiłku stałego.
Zarządzeniem z dnia 2 września 2008 r. Sąd wezwał skarżącego do oświadczenia, czy przed złożeniem skargi do Sądu na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w R. M. składał zażalenie na tą bezczynność do organu wyższego stopnia, czyli Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. Jednocześnie Sąd zobowiązał skarżącego do przesłania dowodu potwierdzającego złożenie zażalenia w powyższym zakresie - w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
W zakreślonym przez Sąd terminie skarżący nadesłał odpis skargi złożonej wcześniej do Sądu na bezczynność Ośrodka Pomocy Społecznej w R. M. załączając do niego pismo procesowe nie opatrzone datą zawierające oświadczenie "(...) odwołuję się prywatnie z zażaleniem do Kolegium Odwoławczego w S. na bezczynność Opieki Społecznej (...) w R. M.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej w dalszej części ustawą P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć taką sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 ustawy P.p.s.a.).
Zgodnie z treścią art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Funkcję organu wyższego stopnia w stosunku do Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w R. M. pełni Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S.
W świetle powyższego należy wyjaśnić, że pismo skarżącego złożone w odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 2 września 2008 r., mimo zawartego w nim oświadczenia "(...) odwołuję się prywatnie z zażaleniem do Kolegium Odwoławczego w S. na bezczynność Opieki Społecznej (...) w R. M." zawiera sygnaturę akt pod którą przedmiotowa sprawa została zarejestrowana tzn. SAB/Sz 21/08, co w ocenie Sądu stanowi podstawę do stwierdzenia, że skarżący nie składał zażalenia na bezczynność, niezałatwienie sprawy w terminie, do organu wyższego stopnia przed wniesieniem skargi do Sądu.
Jednocześnie odnosząc się do treści przedmiotowego pisma należy wyjaśnić, że na etapie orzekania w przedmiocie dopuszczalności skargi na bezczynność Sąd nie odnosi się do argumentów podniesionych przez stronę w stosunku do rozstrzygnięć organów podjętych w przedmiocie zasiłku stałego.
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn, niż te wymienione w pkt od 1-5 powołanego artykułu, wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem, odrzucenie może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 ustawy P.p.s.a.).
Wobec niewyczerpania przez skarżącego toku instancji, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak w postanowieniu.