Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Kazimierz Maczewski po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. G. na bezczynność Starosty w przedmiocie wszczęcia postępowania egzekucyjnego zmierzającego do wyegzekwowania decyzji nakazującej likwidację stawu wykonanego bez pozwolenia wodnoprawnego postanawia: odrzucić skargę.
T. G. pismem z dnia [...] r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na bezczynność Starosty w przedmiocie wszczęcia postępowania egzekucyjnego zmierzającego do wyegzekwowania decyzji nakazującej likwidację stawu bez pozwolenia wodnoprawnego. Nakaz likwidacji stawu wykonanego przez W. K. w miejscowości [...] wynika z ostatecznej decyzji Starosty [...] nr [...] , wydanej w dniu [...]r.
Przed wniesieniem skargi T. G. - działając na podstawie art. 6 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968) - pismem z dnia [...]r. złożył do Starostwa ponowną skargę na ww. bezczynność Starosty. Na tę skargę Starosta odpowiedział pismem z dnia [...]r., informując skarżącego, że w niniejszej sprawie jedynie wierzyciel posiada uprawnienia do żądania przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Odpowiadając na skargę T. G. wniesioną do Sądu, . Starosta wniósł o jej oddalenie lub odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie u z n a i, co następuje:
W myśl art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Zgodnie z art. 6 § 1 i 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 984 ze zm.): "§ 1. W razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. § 1a. Na bezczynność wierzyciela w podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, służy skarga podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu wykonaniem obowiązku. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ wyższego stopnia. Na postanowienie oddalające skargę przysługuje zażalenie".
Cytowane przepisy określają tryb postępowania w razie bezczynności wierzyciela, wobec czego wniesienie skargi do Sądu musi być poprzedzone wyczerpaniem tego trybu.
Stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie skarżący nie wyczerpał tego trybu, a zatem jego skargę jako przedwczesną, a tym samym niedopuszczalną, należało odrzucić (art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Należy przy tym także zauważyć, że Starosta otrzymaną skargę T. G. na własną bezczynność powinien przekazać do rozpatrzenia właściwemu organowi - w myśl wymienionego art. 6 § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zw. z art. 65 § 1 k.p.a.