Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.N. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] października 2017 r. p o s t a n a w i a: - odrzucić skargę -
Pismem z dnia [...] lutego 2019 r. J. N. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ") w sprawie jego wniosku z dnia [...] października 2017 r. o zastosowanie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy") i wydanie decyzji w przedmiocie wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a tej ustawy.
W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej odrzucenie, wskazując w uzasadnieniu, iż w sprawie skargi J. N. wniesionej na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Ministra w sprawie wniosku skarżącego z dnia [...] października 2017 r. o zastosowanie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, zapadł już w dniu 21 grudnia 2018 r., w sprawie sygn. akt II SAB/Wa 618/18, wyrok WSA w Warszawie, którym Sąd ten m.in. zobowiązał organ do rozpatrzenia powyższego wniosku strony skarżącej, lecz - jak oświadczył organ - wyrok ten jeszcze nie wpłynął do organu, jako orzeczenie prawomocne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej: "P.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona.
Należy zauważyć, że z chwilą wniesienia skargi do właściwego organu powstaje nowy stosunek procesowy łączący z jednej strony skarżącego i organ administracji publicznej, a z drugiej strony każdy z tych podmiotów z sądem administracyjnym. Jest to więc równoznaczne z faktem wszczęcia postępowania sądowego i wywołuje skutki zarówno procesowe, jak i materialnoprawne.
Jedną z konsekwencji procesowych związanych z wniesieniem skargi jest tzw. zawisłość sprawy (lis pendens), która oznacza, że pomiędzy tymi samymi stronami w zakresie tego samego przedmiotu sporu zostało skutecznie wszczęte postępowanie sądowe i do czasu jego prawomocnego zakończenia nie można w tym samym zakresie zainicjować kolejnej sprawy. Ze stanem sprawy w toku mamy zatem do czynienia w przypadku tożsamości sprawy wcześniej wszczętej.
O istnieniu stanu sprawy w toku przesądza tożsamość elementów podmiotowych oraz tożsamość elementów przedmiotowych sprawy. Tożsamość podmiotowa dotyczy podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków. Z kolei, tożsamość przedmiotowa ma zaś miejsce, gdy identyczna jest treść tych praw i obowiązków oraz ich podstawa prawna i faktyczna (por. m. in. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2011 r., sygn. akt I GSK 1077/11, publ. orzeczenia.nsa.gov.pl).