Natomiast okoliczność, że skarżący oraz jego żona pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z synem i jego rodziną, a syn nie osiąga żadnych dochodów z posiadanego gospodarstwa rolnego, nie jest samoistną podstawą do przyznania prawa pomocy.
Jednocześnie podnieść należy, iż wnioskodawca od lat realizuje swoje konstytucyjne prawo dostępu do informacji na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. j.: Dz. U. z 2014 r. poz. 782).
Skoro strona decyduje się na prowadzenie sprawy na drodze sądowej, to powinna liczyć się z ewentualnymi kosztami takiego postępowania i poprzez swoje działanie zapewnić sobie na ten cel niezbędne środki. Skoro środków tych wnioskodawca sobie nie zapewnił, to okoliczność ta nie powoduje, że prawo pomocy należy mu przyznać.
Powtórzyć należy, że posiadanie majątku, w szczególności nieruchomości, wyklucza w zasadzie możliwość zwolnienia od kosztów sądowych. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, gdy zdobycie przez stronę środków na koszty postępowania w inny sposób jest rzeczywiście niemożliwe.
To, że strona lub osoby pozostające z nią we wspólnym gospodarstwie domowym, korzysta z majątku nieruchomego w sposób nieprzynoszący dochodu, nie zmienia faktu, że może on być wykorzystany jako zabezpieczenie pożyczki czy kredytu, w sytuacji gdy brakuje pieniędzy na koszty postępowania. Strona, która dysponuje wolnymi od obciążeń składnikami majątku, takimi jak gospodarstwo rolne, jest w stanie bez pomocy państwa pokryć wydatki związane ze swym udziałem w sprawie (por. J. P. Tarno Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 571).
Nadto należy zauważyć, że sytuacja majątkowa skarżącego i jego możliwości płatnicze były również przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego w takim samym - niezmienionym stanie faktycznym. Postanowieniami o sygnaturach: I OZ 107/15, I OZ 94/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenia J. S. na postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmawiające skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 260 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji.