Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Starosty [...] w rozpatrzeniu wniosku z dnia 24 października 2014r. o udzielenie informacji publicznej postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Pismem z dnia 17 lutego 2015r., W. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu. Następnie, po wezwaniu przez Sąd, skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, wnosząc o zwolnienie od kosztów sadowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015r., odmówiono W. S. przyznania prawa pomocy. Od powyższego postanowienia, pismem z dnia 7 kwietnia 2015r., W. S. wniósł sprzeciw.
Z informacji zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną, czworgiem małoletnich dzieci oraz swoimi rodzicami. Źródła dochodów tej rodziny stanowią emerytury rolnicze rodziców skarżącego, odpowiednio w kwotach 992,93 zł brutto (J. S.) i 930,26 zł brutto (Z. S.) oraz zasiłki rodzinne przyznane małżonce skarżącego na czworo dzieci w łącznej wysokości 584 zł. Łączny dochód rodziny, deklarowany przez skarżącego, wynosi 2374,19 zł netto miesięcznie.
W. S. kolejno wskazuje, że jest właścicielem domu o powierzchni 200 m² oraz gospodarstwa rolnego o powierzchni 10,8845 ha fiz. (5,1755 ha przeliczeniowego) w tym 1,6 ha lasu.
Zdaniem skarżącego, gospodarstwo rolne, które prowadzi wraz żoną, nie przynosi pieniężnego dochodu, a uzyskiwane z niego plony przeznaczane są w całości na potrzeby rodziny. Także las, którego jest właścicielem, zapewnia rodzinie drewno na opał, lecz nie przynosi dodatkowych dochodów. Na miesięczne wydatki rodziny składają się : opłata za energię elektryczną - ok. 400 zł, a także koszty zakupu butli gazowych - ok. 100 - 150 zł miesięcznie. Nikt w rodzinie nie posiada samochodu czy innych ruchomości o wartości powyżej 3.000 euro.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 (dalej: p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zawarte w wyżej cytowanym przepisie określenie "gdy osoba ta wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (tak: J. P. Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004 s. 319).
W ocenie Sądu, wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie podnieść należy, że instytucja prawa pomocy stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którą strony samodzielnie ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. W orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że całkowite zwolnienie od kosztów sądowych jest możliwe wyjątkowo w przypadku osób żyjących w ubóstwie, które są pozbawione środków do życia, a pozyskanie przez nie kwot na sfinansowanie kosztów udziału w sporze sądowym jest obiektywnie niemożliwe (por. M. Niezgódka - Medek [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, str. 696 i n. i powołane tam orzeczenia). W niniejszej sprawie taka sytuacja nie ma miejsca. Należy bowiem mieć na uwadze, że skarżący jest właścicielem domu o powierzchni 200 m² oraz gospodarstwa rolnego o łącznej powierzchni przekraczającej 10 ha w tym lasu o pow. 1,6 ha. Dodatkowo całkowity dochód rodziny z tytułu emerytur rolniczych rodziców skarżącego i zasiłków wynosi 2374,19 zł netto miesięcznie, zaś wydatki około 500 zł.
W świetle powyższego uznać należy, iż skarżący nie wypełnia ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy, a posiadany majątek i stałe dochody, wskazują, że jest w stanie ponieść koszty postępowania.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1, należało orzec jak w sentencji postanowienia.