Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Karolina Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.F. na przewlekłość postępowania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie dotyczącej wniosku skarżącego z dnia [...] maja 2017 r. o wyłączenie stosowania przepisów ustawy postanawia: odrzucić skargę
Pismem z 15 czerwca 2020 r. B.F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie dotyczącej jego wniosku z [...] maja 2017 r. o wyłączenie stosowania wobec skarżącego art. 15c i art. 22a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r. poz. 132 ze zm.), na podstawie art. 8a tej ustawy.
Sąd stwierdza, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że B.F. przed wniesieniem skargi nie wniósł do organu prowadzącego postępowanie ponaglenia o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej k.p.a.). Potwierdził to zresztą skarżący w piśmie z 5 sierpnia 2020 r. oraz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w piśmie z 10 sierpnia 2020 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga B.F. na przewlekłość postępowania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wszczętego wnioskiem skarżącego z [...] maja 2017 r. o wyłączenie stosowania przepisów ustawy nie może być merytorycznie rozpoznana i podlega odrzuceniu.
Według z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak np. zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.). W przypadku skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona złożyła ponaglenie do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie albo do organu prowadzącego postępowanie, jeżeli nie ma organu wyższego stopnia (art. 37 § 1 pkt 2 i § 3 k.p.a.). Ponaglenie, o którym mowa we wskazanym przepisie, równoznaczne jest tu ze środkiem zaskarżenia i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 p.p.s.a. Należy dodać, że skarga wniesiona bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia w myśl art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 tej ustawy.
Z niespornych okoliczności faktycznych sprawy wynika, że skarżący przed wniesieniem do Sądu skargi z 15 czerwca 2020 r. nie złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji ponaglenia na przewlekle prowadzenie przez ten organ postępowania wszczętego jego wnioskiem z [...] maja 2017 r.
Biorąc powyższe pod uwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. Sąd wyjaśnia, że odrzucenie niniejszej skargi nie wyłącza możliwości ponownego wniesienia skargi przez skarżącego po złożeniu ponaglenia w trybie art. 37 k.p.a.